Η λήξη της κατάληψης της Πρυτανείας αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο ότι ένας εσμός αναρχικών, ποινικών εγκληματιών και λαθρομεταναστών κρατούσε και κρατά όμηρο ολόκληρο το κράτος, μέσω της ιδεοληψίας των συριζαίων. Με βάση αυτά η επίσκεψη Τσίπρα στο Υπουργείο Προ.Πο, προκειμένου να δώσει εσωκομματική στήριξη στον Πανούση, μόνο ως τραγελαφική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Δεκαεννέα μέρες απαιτήθηκαν ώστε να γίνει έξωση σε 14 άτομα, μερικά εκ των οποίων ήταν του κοινού ποινικού δικαίου. Ενδιάμεσα η Αθήνα κάηκε αμέτρητες φορές και η Αστυνομία είχε εντολή απλώς να παρακολουθεί τα έκτροπα, γεγονός που οδήγησε ουκ ολίγες φορές σε παρ’ ολίγο τραυματισμούς αστυνομικών. Ο Πανούσης εμπρός σε αυτή την κατάσταση το μόνο που έπραξε ήταν να «αναμένει εντολές» από το Μέγαρο Μαξίμου.
Πως θα αισθάνθηκαν άραγε οι αστυνομικοί που άκουσαν τόσες μέρες μετά τον Τσίπρα να τους λέει ότι «το ζητούμενο είναι μία Αστυνομία που θα είναι αξιόμαχη, θα λειτουργεί αποτελεσματικά και θα τηρεί κατά γράμμα το Σύνταγμα και τους νόμους»; Πως θα αισθάνθηκαν οι Έλληνες πολίτες που τους κάηκε η περιουσία όταν άκουσαν τον Τσίπρα να λέει ότι «το στοίχημα είναι η διασφάλιση της τάξης παράλληλα με τον σεβασμό του Συντάγματος»;
Θα πρέπει να αντιληφθούν οι κυβερνώντες πως η πολιτική δεν εξαντλείται σε δηλώσεις ενώπιον των καναλιών. Τουναντίον οι δηλώσεις, ιδιαιτέρως όταν ο άλλος έχει καταστραφεί από την ανοχή, δημιουργούν αντίθετα συναισθήματα και δυστυχώς δικαιολογημένα. Ας αφήσουν, λοιπόν, τις πολλές συνεντεύξεις τύπου και ας αντιληφθούν την πραγματικότητα, που βρίσκεται μακριά από τις ιδεοληψίες τους.
