«Και τ’ όνειρο μας είναι
στην Πόλη εμείς να μπούμε
Σημαία να υψώσουμε
τον Ύμνο εμείς να πούμε»
Το σύνθημα αυτό το άκουσα για πρώτη φορά χθες από την τηλεόραση. Είναι προφανώς νέας κοπής, δεν ανήκει στο «παραδοσιακό ρεπερτόριο» των Ειδικών Δυνάμεων. Θυμήθηκα ένα παρόμοιο τραγούδι που λέγαμε όταν υπηρετούσαμε την θητεία μας και πήγαινε κάπως έτσι:
«Στον τρούλο της Αγια-Σοφιάς
θ' ανέβω για να βγάλω
την τούρκικη ημισέληνο
και τον Σταυρό να βάλω.
Και τότε μόνο ο Θεός
την Πόλη θα φωτίσει
κι ο Ύμνος ο Ελληνικός
παντού θα αντηχήσει»
Το νέο σύνθημα των ΟΥΚάδων μου άρεσε περισσότερο. Είναι πιο άμεσο και πιο λυρικό. Κλείνει την Μεγάλη Ιδέα μέσα σε τέσσερις λέξεις. Όνειρο, Πόλη, Σημαία και Ύμνος. Είναι όμως επηρεασμένο και από το πνεύμα της εποχής, που καταδικάζει τις ακρότητες (ακόμα και τις λεκτικές )και δεν θέλει «αίμα και μίσος» στα στρατιωτικά άσματα.
Ακούγοντας τα σχετικά ρεπορτάζ περίμενα κάτι πολύ πιο βάναυσο. Η τρεμάμενη φωνή της Τρέμη με είχε προϊδεάσει για σφαγές, κομμένα μέλη, νεκρούς τούρκους και πάει λέγοντας. Αυτό είναι το κλασικό περιεχόμενο των συνθημάτων στις Ειδικές Δυνάμεις. Πριν από μερικά χρόνια έγινε σάλος για ένα βίντεο που ανέβηκε στο Youtube με στιγμιότυπο από μία 50άρα πορεία, όπου κάποιοι «περίεργοι τύποι»(κάτω από 20 χρονών οι περισσότεροι) τραγουδούσαν τους παρακάτω στίχους:
«Τους βλέπετε αυτούς;
τους λένε αλβανούς
τα ρούχα μας θα φτιάξουμε
με δέρματα απ’ αυτούς»
Το ίδιο σύνθημα έχει πολλές παραλλαγές με τους αλβανούς να δίνουν την θέση τους σε σκοπιανούς, οθωμανούς κ.ο.κ. από τους οποίους φτιάχνονται μπότες, αρβύλες και λοιπά είδη πρώτης ανάγκης. Λίγο αργότερα, κάποιοι άλλοι «εγκληματίες» (βατραχάνθρωποι της ΜΥΑ) συνελήφθησαν από τον τηλεοπτικό φακό να απαγγέλουν τους εξής «ρατσιστικούς, ιμπεριαλιστικούς και γεμάτους εχθροπάθεια στίχους»:
«Έλληνας γεννιέσαι
δε γίνεσαι ποτέ
το αίμα σου θα χύσουμε
γουρούνι αλβανέ»
Η υπόθεση αυτή έλαβε τερατώδεις διαστάσεις, έγιναν δίκες επί δικών, ξηλώθηκαν κάποιοι Αξιωματικοί και νομίζω πώς η ταλαιπωρία για τους «εγκληματίες» του μοιραίου τμήματος συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η υπερπροβολή των σχετικών εικόνων, όμως, έκανε το σύνθημα πασίγνωστο στο ευρύ κοινό. Σήμερα το λένε ακόμα και πιτσιρικάδες στα σχολεία, όταν γίνονται φασαρίες μεταξύ Ελλήνων και αλβανών μαθητών.
Τον περασμένο Αύγουστο, έσκασε στο διαδίκτυο άλλο ένα «σοκαριστικό βίντεο» με κάποιο ΤΠΕΝ (Τμήμα Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων) της 35ΜΚ σε ένα... «πρωτοφανές ξέσπασμα μισαλλοδοξίας και φανατισμού». Σύσσωμος ο προοδευτικός κόσμος απάντησε με μανία στην φασιστική πρόκληση. Ο Παπαδημούλης εξαπέλυσε σφοδρά πυρά μέσω twitter και το δίκτυο Σπάρτακος καταδίκασε τις Ειδικές Δυνάμεις ως «όργανο της αστικής τάξης». Δυστυχώς, στη φυλακή, ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω το επίμαχο βίντεο. Είδα όμως μία ενδεικτική εικόνα από σχετικό δημοσιεύμα που αρκούσε για να θυμηθώ τα παλιά και να πλάσω στο μυαλό μου ολόκληρο το δρώμενο:
στην Πόλη εμείς να μπούμε
Σημαία να υψώσουμε
τον Ύμνο εμείς να πούμε»
Το σύνθημα αυτό το άκουσα για πρώτη φορά χθες από την τηλεόραση. Είναι προφανώς νέας κοπής, δεν ανήκει στο «παραδοσιακό ρεπερτόριο» των Ειδικών Δυνάμεων. Θυμήθηκα ένα παρόμοιο τραγούδι που λέγαμε όταν υπηρετούσαμε την θητεία μας και πήγαινε κάπως έτσι:
«Στον τρούλο της Αγια-Σοφιάς
θ' ανέβω για να βγάλω
την τούρκικη ημισέληνο
και τον Σταυρό να βάλω.
Και τότε μόνο ο Θεός
την Πόλη θα φωτίσει
κι ο Ύμνος ο Ελληνικός
παντού θα αντηχήσει»
Το νέο σύνθημα των ΟΥΚάδων μου άρεσε περισσότερο. Είναι πιο άμεσο και πιο λυρικό. Κλείνει την Μεγάλη Ιδέα μέσα σε τέσσερις λέξεις. Όνειρο, Πόλη, Σημαία και Ύμνος. Είναι όμως επηρεασμένο και από το πνεύμα της εποχής, που καταδικάζει τις ακρότητες (ακόμα και τις λεκτικές )και δεν θέλει «αίμα και μίσος» στα στρατιωτικά άσματα.
Ακούγοντας τα σχετικά ρεπορτάζ περίμενα κάτι πολύ πιο βάναυσο. Η τρεμάμενη φωνή της Τρέμη με είχε προϊδεάσει για σφαγές, κομμένα μέλη, νεκρούς τούρκους και πάει λέγοντας. Αυτό είναι το κλασικό περιεχόμενο των συνθημάτων στις Ειδικές Δυνάμεις. Πριν από μερικά χρόνια έγινε σάλος για ένα βίντεο που ανέβηκε στο Youtube με στιγμιότυπο από μία 50άρα πορεία, όπου κάποιοι «περίεργοι τύποι»(κάτω από 20 χρονών οι περισσότεροι) τραγουδούσαν τους παρακάτω στίχους:
«Τους βλέπετε αυτούς;
τους λένε αλβανούς
τα ρούχα μας θα φτιάξουμε
με δέρματα απ’ αυτούς»
Το ίδιο σύνθημα έχει πολλές παραλλαγές με τους αλβανούς να δίνουν την θέση τους σε σκοπιανούς, οθωμανούς κ.ο.κ. από τους οποίους φτιάχνονται μπότες, αρβύλες και λοιπά είδη πρώτης ανάγκης. Λίγο αργότερα, κάποιοι άλλοι «εγκληματίες» (βατραχάνθρωποι της ΜΥΑ) συνελήφθησαν από τον τηλεοπτικό φακό να απαγγέλουν τους εξής «ρατσιστικούς, ιμπεριαλιστικούς και γεμάτους εχθροπάθεια στίχους»:
«Έλληνας γεννιέσαι
δε γίνεσαι ποτέ
το αίμα σου θα χύσουμε
γουρούνι αλβανέ»
Η υπόθεση αυτή έλαβε τερατώδεις διαστάσεις, έγιναν δίκες επί δικών, ξηλώθηκαν κάποιοι Αξιωματικοί και νομίζω πώς η ταλαιπωρία για τους «εγκληματίες» του μοιραίου τμήματος συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η υπερπροβολή των σχετικών εικόνων, όμως, έκανε το σύνθημα πασίγνωστο στο ευρύ κοινό. Σήμερα το λένε ακόμα και πιτσιρικάδες στα σχολεία, όταν γίνονται φασαρίες μεταξύ Ελλήνων και αλβανών μαθητών.
Τον περασμένο Αύγουστο, έσκασε στο διαδίκτυο άλλο ένα «σοκαριστικό βίντεο» με κάποιο ΤΠΕΝ (Τμήμα Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων) της 35ΜΚ σε ένα... «πρωτοφανές ξέσπασμα μισαλλοδοξίας και φανατισμού». Σύσσωμος ο προοδευτικός κόσμος απάντησε με μανία στην φασιστική πρόκληση. Ο Παπαδημούλης εξαπέλυσε σφοδρά πυρά μέσω twitter και το δίκτυο Σπάρτακος καταδίκασε τις Ειδικές Δυνάμεις ως «όργανο της αστικής τάξης». Δυστυχώς, στη φυλακή, ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω το επίμαχο βίντεο. Είδα όμως μία ενδεικτική εικόνα από σχετικό δημοσιεύμα που αρκούσε για να θυμηθώ τα παλιά και να πλάσω στο μυαλό μου ολόκληρο το δρώμενο: