Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

ΟΙ ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ

Γράφει ο Σ. Παιδάκος
 
Μετά τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις, στα ανακτοβούλια της Ευρώπης ,  καλό θα ήταν κατά την άφιξή της κυβερνητικής αποστολής στο Ελευθέριος Βενιζέλος  να ακούγαμε και μερικές ομοβροντίες από το Λυκαβηττό. Φρόνιμο θα ήταν επίσης  κατά την ώρα των ομοβροντιών, οι μπούκες των πυροβόλων άλλες να είναι στραμμένες στην Κουμουνδούρου και άλλες κατά Συγγρού μεριά. Τώρα όσον αφορά το κτίριο του πρώην κυβερνητικού εταίρου , μάλλον δεν χρίζει ομοβροντιών.
 
Να ελεεινολογήσω για την πατρίδα μας ή για τον εαυτό μας δεν το βρίσκω ούτε φρόνιμο αλλά και ούτε μας αρμόζει κάτι τέτοιο σαν Έλληνες. Οπότε ,θέλω , μόνο να ευθυμολογήσω , σαρκασμένος , τα πολιτικά δρώμενα γιατί η  ένταση και ο εκνευρισμός εκτός του ότι, ποτέ δεν είναι καλοί σύμβουλοι, δεν οδηγούν και πουθενά.  
 
Αφορμή για...
τη παρούσα πολιτική ανάλυση στάθηκε η στάση της Ελληνικής κυβερνητικής αποστολής, κατά τις διαπραγματεύσεις , στις Βρυξέλλες.
 
Θα ξεκινήσω την πολιτική μου ανάλυση κάνοντας όμως πρώτα μια μικρή , αλλά αναγκαία  παρένθεση. Στα πέντε χρόνια της μνημονικής πολιτικής είναι αλήθεια ότι όλοι μας έχουμε στριμωχτεί οικονομικά , άλλοι λιγότερο και η πληθώρα του λαού περισσότερο. Κάποιοι  μπόρεσαν , έστω και με δυσκολία , να ανταπεξέλθουν στις οφειλές τους. Βλέποντας οι τράπεζες αυτή την δυσκολία , προσφέρονταν να προτείνουν διακανονισμό . Η κίνηση αυτή, απ’ τα εκάστοτε πιστωτικά ιδρύματα, δεν έγινε διότι μας υπεραγαπούσαν εμάς τους οφειλέτες τους , αλλά για ένα και μοναδικό σκοπό .
 
Τους ενδιέφερε πρωτίστως να μην χάσουν τα λεφτά τους , αλλά και να τα σιγουρέψουν , έστω και σε βάθος χρόνου. Είναι αλήθεια ότι το μεγαλύτερο φόβο  τον έχουν πάντα οι δανειοδότες και όχι οι δανειολήπτες.
 
Προ αρκετών ημερών ξεκίνησαν εδώ στην Ελλάδα οι διαπραγματεύσεις , με τον απεσταλμένο της τρόικα και τον κ. Γιάννη Βαρουφάκη ( εγώ τον γράφω με 2 νί ) , και οι οποίες ναυάγησαν , μετά το «άδειασμα» του απεσταλμένου της τρόικα από τον Έλληνα υπουργό. Εκείνη την ημέρα μια ανακούφιση αισθάνθηκε όλη η Ελλάδα. Ήταν σα να βρέθηκαν τελικά αυτοί που θα στυλώσουν τα πόδια τους απέναντι στους δανειστές μας , κάνοντας τα αυτονόητα. Οι διαπραγματεύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη στις Βρυξέλλες . Οι μέρες όμως περνούσαν και τα μηνύματα που έφταναν στην Αθήνα , δεν μπορώ να πω ότι ήταν και τα καλλίτερα. Όλοι ακούσαμε τις πομπώδεις προεκλογικές δηλώσεις του νύν πρωθυπουργού για το σκίσιμο του μνημονίου και το διώξιμο της τρόικα. Μέσα σε λίγες μέρες το σκισμένο μνημόνιο μεταμορφώθηκε σε  «γέφυρα» και η απελθούσα τρόικα , που ποτέ δεν έφυγε , αναγεννήθηκε και ονομάστηκε τρείς θεσμικοί εταίροι.
 
Η κυβέρνηση έκρουσε πρύμναν κυρίες και κύριοι. Αυτό δείχνουν οι μέχρι τώρα  ενδείξεις. Θα υπάρχει συνέχεια των διαπραγματεύσεων και ειλικρινά σας λέω , μακάρι για το καλό όλων μας να διαψευστώ.
Στην αντίπερα όχθη , κατά των προγραμματικών δηλώσεων διάστημα στη βουλή , ακούστηκε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής κ. Χρ. Παππά το εξής: σε συνομιλία του κ. Παππά με τον κ. Μπαλτάκο , ο δεύτερος αποκάλυψε τις φοβίες που διακατείχαν τον τότε πρωθυπουργό, ώστε αυτές να γίνουν η αιτία των  μη διαπραγματεύσεων για το μνημόνιο. Με τη συνομιλία αυτή να λαμβάνει χώρα στις αρχές της ζωής της τότε κυβερνήσεως.
Εδώ έγκειται , όπως αποδείχθηκε  , το παθογόνο σημείο των περισσοτέρων κυβερνητικών επιτελείων. Στην ικανότητα της μη διαπραγμάτευσης , με απλά λόγια στην ατολμία και στη ευθυνοφοβία που διακατέχει  κυρίως τους  πρωθυπουργούς των δύο τελευταίων κυβερνήσεων και όχι μόνο.
Για κάποιους όμως πολιτικούς η ατολμία και η ευθυνοφοβία δεν υπάρχει στο ποιόν τους. Οι της Χρυσής Αυγής  Έλληνες Εθνικιστές έδωσαν  «πολιτικές» εξετάσεις και τα αποτελέσματα ήταν πανηγυρικά. Επιβεβαιώθηκε ότι διακατέχονται από σθένος , αφοβία και αποτελεσματικότητα.  Δε νομίζω ότι χρειάζεται πλέον να αποδείξει κάποιος αυτό που είναι ηλίου φαεινότερο.