Είναι ο ίδιος υποκριτικός και μικρόψυχος Τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, που όταν πριν έναν χρόνο έπεφταν νεκρά από τις σφαίρες ενός αδίστακτου τρομοκράτη, τα ηρωικά παιδιά της Χρυσής Αυγής, Γιώργος Φουντούλης και Μανώλης Καπελώνης, δεν έβγαζαν άχνα για καταδίκη της στυγερής δολοφονίας.
Όταν λοιπόν όλοι αυτοί που «καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται», ουσιαστικά επιβραβεύουν τη βία όταν κατευθύνεται εναντίον της Χρυσής Αυγής, τότε προφανώς ζούμε σε μια χώρα, όπου μια ανθρώπινη ζωή μπορεί μετράει λιγότερο από τη ζωή ενός σκυλιού, επειδή οι ιδέες του ανθρώπου που χάνεται δεν συμπεριλαμβάνονται στην ιδεολογία του «δημοκρατικού τόξου», ήτοι την «δική μας» ιδεολογία. Και τότε προφανώς η δημοκρατία έχει υποχωρήσει δίνοντας τη θέση της σε κάτι άλλο.
Ποιο είναι αυτό το άλλο; Το αποκαλύπτουν ξεκάθαρα οι ένθερμες σχέσεις του υπουργείου εξωτερικών της Ελλάδος με τους δολοφόνους του Κιέβου, καθώς επίσης οι γλυκερές υποκλίσεις των σφουγγοκωλάριων κυβερνητικών της Ελλάδος στους σιωνιστές δολοφόνους των παλαιστινίων της Γάζας.
Πώς θα μπορούσε όμως να είναι διαφορετικά τα πράγματα, όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και ο πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν βρήκαν ίχνος ανθρωπιάς στην ψυχή τους για να αποστείλουν έστω και ένα τυπικό συλλυπητήριο τηλεγράφημα στις οικογένειες των αδικοχαμένων παλληκαριών;
Πώς ερμηνεύει ο μέσος ανθρώπινος νους τη μη καταδίκη ενός άνανδρου εγκλήματος; Προφανώς σαν επιβράβευση της πράξης. Και έρχεσαι μετά εσύ ρε Κάρολε και μιλάς για δημοκρατία; Όταν εσύ, που στο κάτω –κάτω είσαι υποχρεωμένος από τη θέση σου, ακόμη κι αν δεν συμπαθείς κάποιους, να προάγεις την ομόνοια και την ομοψυχία μεταξύ των Ελλήνων, μιλάς για ιδεολογία μίσους της Χρυσής Αυγής που προάγει τον αλληλοσπαραγμό και την ίδια στιγμή με τη στάση σου ουσιαστικά επιβραβεύεις την πράξη της δολοφονίας, τι ακριβώς προάγεις;
Είναι ίσως η μοναδική φορά που θα συμφωνήσω μαζί σου, «αγαπητέ» Κάρολε, ότι δυστυχώς η δημοκρατία πράγματι υποχώρησε στην Ελλάδα, όχι φυσικά όπως το εννοείς εσύ, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Όχι από την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής (η οποία προφανώς δεν υπάρχει και θα αποδειχθεί πανηγυρικά αν τολμήσουν να πάνε σε δίκη), αλλά του κράτους εναντίον της Χρυσής Αυγής.
Με ένα πολιτικό κόμμα υπό διωγμό, τους μισούς βουλευτές του στη φυλακή για εγκλήματα καταφανώς ανυπόστατα και τους υπόλοιπους με περιοριστικούς όρους με προφανή σκοπό να πληγεί και να διαλυθεί το κόμμα. Με μια κυβέρνηση συγκροτημένη από το 2ο και 4ο κόμμα και με ένα πλήθος σκανδάλων να την πνίγουν, αλλά να διατηρείται στην εξουσία με την υποστήριξη ξένων συμφερόντων.
Και με ένα πλήθος αδιάσειστων αποδείξεων παρέμβασης και ποδηγέτησης της δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία, προφανώς η δημοκρατία μας δεν έχει απλώς υποχωρήσει, αλλά ουσιαστικά πεθάνει.
Σε αυτή τη «δημοκρατία» είσαι Πρόεδρος, «φίλε» Κάρολε...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ
