Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Ο Αγώνας, μια αέναη διαδικασία στη ζωή του Εθνικιστή


Η ζωή μας, από τη στιγμή που γεννιόμαστε αποτελεί μια διαδρομή με ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές. Στιγμές που σηματοδοτούν τις προϋπάρχουσες εμπειρίες μας, που καθορίζουν και τη στάση μας, δηλαδή τη θέση μας την ιδεολογική και προσωπική απέναντι στις προκλήσεις της ζωής.
Μπαίνουμε στον αγώνα της ζωής όταν γεννιόμαστε, μια καθαρά βιολογική διαδικασία και τον εγκαταλείπουμε όταν πεθαίνουμε. Ανάμεσα στη χρονική στιγμή του παρελθόντος που γεννηθήκαμε και στη μελλοντική στιγμή που θα πεθάνουμε στέκεται αγέρωχα μια και μοναδική σε βαρύτητα λέξη: «Αγώνας».

Στο πλούσιο και τεράστιο ελληνικό λεξιλόγιο θα βρούμε λέξεις που διαθέτουν κι ενέχουν τον όρο της αγωνιστικότητας, μιας και το ίδιο το Έθνος των Ελλήνων είναι ζυμωμένο και σφυρηλατημένο από Αγώνες που διαμορφώνουν το ιστορικό του αποτύπωμα στη Γένεση του Κόσμου.

Στην εποχή του Ομήρου, του Ηρόδοτου και του Πίνδαρου η λέξη σηματοδοτεί τις αγωνιστικές εκδηλώσεις και το εννοιολογικό αυτό περιεχόμενο έρχονται να το εμπλουτίσουν οι τραγικοί ποιητές δηλώνοντας και τονίζοντας τη μάχη που θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος με τα πάθη του προκειμένου να επιτευχθεί ο απώτερος στόχος του. Και οι Έλληνες ήξεραν να αγωνίζονται. Είτε οι θεοί τους, είτε οι ίδιοι ως ημίθεοι ή θνητοί, το αγωνιστικό τους πνεύμα, η δοκιμασία, η εμμονή για βελτίωση, για κατάκτηση του ύψιστου αγαθού σφραγίζουν τις πράξεις τους προσδίδοντας μια άλλη διάσταση στη λέξη «αγώνας». Ο ρόλος που επωμίζονται οι αγώνες κατά καιρούς στις διάφορες εκφάνσεις του ελληνικού κόσμου αντιστοιχούν στον χαρακτήρα και στις μεταμορφώσεις που γνώρισαν οι ελληνικές πόλεις στην αρχαιότητα. Η άμιλλα, η συναγωνιστική επίδοση, ο κοινός στόχος, η πίστη στην καταξίωση και η πειθαρχία δεν διαμορφώνει μόνο τους αθλητές του αρχαίου κόσμου, αλλά και τους πολίτες της ελληνικής κοινωνίας. Μέσα σε αυτή την θερμοκοιτίδα των αξιών αναβλύζει η αγάπη για το Έθνος, για την Πατρίδα. Από την αρχή της γένεσης των Εθνών, ο Έλληνας ήταν Εθνικιστής και όπως λέει ο Ίωνας Δραγούμης όταν ο Έλληνας πάψει να είναι Εθνικιστής, σταματά να είναι και Έλληνας. Η αγάπη του προς το Υπέρτατο Αγαθό, την Πατρίδα, είναι η φυσική απόρροια του Εθνικισμού του και ο Εθνικιστής δεν νοείται παρά μόνο ως ενεργός Πατριώτης. Έχουμε χρέος να προασπίσουμε και να αγωνιστούμε μέχρι εσχάτων, ως νέοι Αθηναίοι οπλίτες, πέρα από κάθε προσωπικό αίσθημα ή συμφέρον ατομικό ή ταξικό να παραδώσουμε την Πατρίδα μας μεγαλύτερη, ισχυρότερη και καλύτερη.

Είναι εύκολος αυτός ο αγώνας σήμερα; Πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα;

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από τον Σεπτέμβριο δέχεται συνεχή κατά μέτωπο επίθεση. Ο Αρχηγός και οι Βουλευτές της βρίσκονται στη φυλακή χωρίς ούτε εκείνοι που τους έστειλαν, να μπορούν να μας πούνε γιατί ακριβώς. Είμαστε, λέει, «εγκληματική οργάνωση». Ποιον ακριβώς τρομοκρατήσαμε κανείς δεν ξεστομίζει. Έχουμε, λένε, «στρατιωτική οργάνωση». Ντυνόμαστε ομοιόμορφα και έχουμε σημαίες με σύμβολα .

Πριν μερικά χρόνια στα Γλυκά Νερά ομάδες οπαδών δυο παρατάξεων συγκρούστηκαν αναστατώνοντας όλη την περιοχή. Όλοι σχεδόν φορούσαν και έφεραν μπλούζες και διακριτικά των παρατάξεων τους. Απολογισμός: ένας νέος άνθρωπος νεκρός. Τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με το θέμα μόνο όσο έκριναν ότι προωθούσε τις διαφημίσεις. Κανείς πρόεδρος ή στέλεχος κάποιας ομάδος δεν διασύρθηκε, ούτε φυλακίστηκε.

Ακόμα πιο παλιά, πριν 22 χρόνια στην Πάτρα, ο επικεφαλής της νεολαίας της Ν.Δ καταδικάσθηκε για τον ΣΚΟΠΟΥΜΕΝΟ, ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ φόνο ενός οπαδού αριστεράς ομάδος (έτσι έλεγε το κατηγορητήριο). Κανείς δεν ενοχλήθηκε αν και ήταν σπουδαίο μέλος του κόμματος που τώρα στηρίζει την κυβέρνηση ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.

Επίσης γνωστό είναι το κυνήγι των οπλοστασίων που υποτίθεται ότι έχουμε, σαν τρομοκράτες που είμαστε. κανείς δεν τους λέει ότι μετά τόσο άκαρπο ψάξιμο τα οπλοστάσια προφανώς δεν υπάρχουν.

Πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα; Πάνω από 50% ψήφισαν είτε για εκείνους που τους κατέστρεψαν είτε, για εκείνους που τους δηλώνουν απροκάλυπτα ότι θα νομιμοποιήσουν 4.000.000 λαθρομετανάστες. Η αριθμητική της πρώτης δημοτικού λέει ότι από 3 ή 4 μέλη της οικογένειάς τους να φέρουν, δικαιωματικά πλέον, θα βρεθούμε με 24.000.000 αλλόφυλους και αλλόθρησκους αλληλομισούμενων μωαμεθανικών δογμάτων που θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται. ασυγκράτητα.

Θα υπάρχει πλέον Ελλάδα με τέτοιους καταστροφικούς ρυθμούς; Όχι βέβαια. Σε διεθνές δικαστήριο να αποταθούν, όλοι αυτοί οι λαθρομετανάστες, θα τους πουν ότι η Χώρα μας, τους ανήκει δικαιωματικά.

Τι μπορούμε να συμπεράνουμε; μήπως ότι οι εβραιόδουλοι προδότες και τα ΜΜΕ έχουν κατορθώσει τον πνευματικό, και ίσως όχι μόνο, ευνουχισμό τεράστιου ποσοστού Ελλήνων που σαν αφιονισμένοι ραγιάδες σπρώχνουν την Πατρίδα τους στην εξαφάνιση και τα παιδιά τους στην δουλεία χωρίς ούτε καν να το καταλαβαίνουν μέσα στο απύθμενο τέλμα τους;

Φτάσαμε σε τέτοια τραγική κατάσταση; Όλα έδειχναν ότι τα περί ανάκαμψης οικονομίας ήταν ψέματα για να προσελκύσουν ευκολόπιστα θύματα, τα οποία τους ξαναψήφισαν. Μετά όμως ήρθε η αποκάλυψη… Το ΔΝΤ προσδιορίζει το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας στα 425 δις. Κι αν αθροίσουμε το εσωτερικό χρέος και τα swaps, το συνολικό εθνικό χρέος είναι 720 δις, εκ των οποίων τα 510 δις είναι δημόσιο και τα 210 είναι των Τραπεζών. Και από Σεπτέμβρη νέα μείωση μισθών.

Μέσα σε όλον αυτό τον οχετό αρμενίζει μεγαλοπρεπώς η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη. Φυλακίζει τους Χρυσαυγίτες, γιατί αυτή τη διαταγή έχει πάρει από τους προδότες και γιατί στις τάξεις της υπάρχουν επίσης πολλοί προδότες. Οι αδέκαστοι, ανεξάρτητοι δικαστές είναι πλέον παρελθόν και αυτό γιατί η Δικαιοσύνη είναι διαβρωμένη εξ’ υπαρχής από το κατεστημένο, τραυματίζεται συνεχώς και κατολισθαίνει από γενιά σε γενιά, γινόμενη υποχείριο από την σαθρή και προδοτική πολιτική εξουσία με σκοπό τον επηρεασμό της και τη χειραγώγησή της. Η διάκριση των τριών εξουσιών είναι μόνον θεωρητική. Η εκτελεστική εξουσία έχει κατεδαφίσει τα διαχωριστικά τείχη και οι μνημονιακές συγκυβερνήσεις με τους πουλημένους πολιτικούς μεταδίδουν το μίασμα της διαφθοράς. Και ναι μεν το Σύνταγμα καθιερώνει τη διάκριση των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, το ίδιο όμως φαλκιδεύει αυτές τις θεμελιώδεις καταστατικές αρχές, με το άρθρο 90 (παρ.5) που ορίζει ότι: «οι προαγωγές στις θέσεις του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα τη προτάσει του Υπουργικού Συμβουλίου». Το ίδιο ισχύει και για τις θέσεις των Εισαγγελέων και Αντιεισαγγελέων του Αρείου Πάγου. Να, γιατί κανείς δικαστής δεν διαχώρισε τη θέση του, δεν έβαλε τις γνωστές κυρίες και τον εισαγγελέα τους προ των ευθυνών τους.

Μεταξύ τους, λένε ότι οι κατηγορίες δεν στέκουν ούτε σε διεφθαρμένο ελληνικό δικαστήριο, του οποίου τα μέλη να είναι σε συνεχή τηλεφωνική επικοινωνία με την υπουργάρα τον Αθανασίου. Προς τα έξω όμως τίποτα. κανείς δεν θέλει να πάψει να αρμενίζει στον βόθρο της ελληνικής πολιτείας.

Οι ιστορίες επαναλαμβάνονται κι εκείνα τα στοιχεία που μένουν αναλλοίωτα για να υπάρξει δημιουργία είναι η ομόνοια, η συσπείρωση, η πίστη στον Αρχηγό μας και πάνω από όλα η διάθεσή μας για αγώνα. Και ο αγώνας του Εθνικιστή δεν τελειώνει ποτέ, δεν έχει στιγμές νηνεμίας ή εφησυχασμού. Έχει συνταυτίσει τη ζωή του με τον ιερό πόθο της ελεύθερης Πατρίδας. Θάρρος, πίστη, αντοχή, υπακοή, πειθαρχία είναι τα όπλα του πραγματικού Εθνικιστή, απέναντι στις οποιεσδήποτε αντιξοότητες και διαστρεβλώσεις που δέχεται κάθε μέρα από τους αντιπροσώπους των μασονικών διεθνιστών και τα Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού. Και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα των καιρών που έρχονται να μας κλυδωνίζουν και να μας δοκιμάζουν. Αλλά η σκέψη μας, η ψυχή μας, οι αισθήσεις μας πρέπει να είναι προσηλωμένες σε ένα και μόνο στόχο, σε μία μεγαλειώδη, ατέρμονη και άδολη Ιδέα: τη διάσωση του Έθνους.

Η Χρυσή Αυγή είναι το μόνο γνήσιο και αυθεντικό Εθνικιστικό Κίνημα που η πεμπτουσία του, η ολότητά του καθορίζεται από την εθνική του συνείδηση. Όλοι εμείς που πλαισιώνουμε το κάστρο αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Σε κάθε αγώνα ή μάχη της ζωή μας είτε σε προσωπικό, είτε σε κοινωνικό ή πολιτικό επίπεδο περιμένουμε την νίκη ή την ήττα. Για να πετύχεις όμως το πρώτο, θα πρέπει να είσαι έτοιμος για το δεύτερο. Φέρτε στη μνήμη σας ιστορικές εποχές του Έθνους μας: Θερμοπύλες, η παλιγγενεσία του 1821, το έπος του 1940. Χωρίς θυσίες δεν γίνονται αγώνες. Η ζωή του Έθνους είναι ανεκτίμητη, αναντικατάστατη, μετριέται με αιώνες και η ζωή η δική μας μικρή και ασήμαντη. Κουβαλάμε όμως μια πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη, κράμα ανδρείας και σοφίας, αναρίθμητων γενεών και πρωτοπόρων ηγετών. Είναι η μοναδικότητα της Φυλής μας που δημιούργησε πολιτισμό μοναδικό στον κόσμο. Με την έννοια αυτή μήπως δεν μας έχουν κατηγορήσει για ρατσιστές;

Ας βάλουμε στο μυαλό μας, Συναγωνιστές, ότι το ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας είναι συνυφασμένο με αγώνες και πολέμους και ας προχωρήσουμε σύσσωμοι. Εμπρός, γιατί για εμάς τους περήφανους Χρυσαυγίτες δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι επιστροφή κι ας βροντοφωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας σε όλους εκείνους που μας θέλουν υποτακτικούς και δούλους:

Ζήτω ο Αρχηγός.

Ζήτω η Χρυσή Αυγή.

Αλεξοπούλου Ρουχωτά Σταματίνα

Εκπαιδευτικός