Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ «πουλάει». Αυτό, άλλωστε, δείχνουν και τα συνεχή «αφιερώματα», αρνητικού φυσικά χαρακτήρα, που γίνονται γι’ αυτήν από τις διάφορες έντυπες και τηλεοπτικές εκφράσεις των συστημικών ΜΜΕ.
Το ίδιο σκηνικό είδαμε και στην εκπομπή του Πρετεντέρη το βράδυ της Δευτέρας, όπου για μια ακόμη φορά είχαμε μια εκπομπή για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ χωρίς να έχουμε το παραμικρό δικαίωμα να πούμε την άποψή μας για ένα θέμα, το οποίο μας αφορά άμεσα.
Ένας εσμός καθεστωτικών προσώπων και αντιλήψεων που, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, συνέκλιναν στην κοινή άποψη για την «επικινδυνότητα» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Σ’ αυτή την εκπομπή, στην οποία υπήρξε και το γνωστό παραλήρημα της Κανέλλη για τον «Τσόγλαν boy» Τσίπρα, αθλιότερες των αθλιοτέρων υπήρξαν οι τοποθετήσεις κάποιου Θανάση Χειμωνά του ΠΑΣΟΚ και του γνωστού ως «αμόρε» της κόρης της Ντόρας, Ανδρέα Παπαδόπουλου.
Ο πρώτος, ο οποίος όπου πηγαίνει κουβαλάει και το σκουλαρίκι του, με απεχθές ύφος είπε ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν μπορεί να συγκαταλέγεται στα «κανονικά κόμματα» και γι’ αυτό θα πρέπει να τεθεί εκτός εκλογών. Αν κρίνουμε ως «κανονικό κόμμα» τον πολιτικό φορέα στον οποίο συμμετέχει ο Χειμωνάς, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, τότε όντως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν μπορεί να συγκαταλέγεται σ’ αυτή την κατηγορία. «Κανονικό κόμμα», προφανώς, είναι αυτό το οποίο έχει κλίνει σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις κλέφτης, απατεώνας, μιζαδόρος, οικονομικά χρεωκοπημένος, επομένως το κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών δεν μπορεί να συγκαταλέγεται σ’ αυτά.
Όσο για τον Ανδρέα Παπαδόπουλο, αναρωτιόμαστε ποιο είναι «το δόντι» που έχει και είναι μονίμως αραγμένος στις καρέκλες των πολιτικών εκπομπών και αν στη ΔΗΜΑΡ έχουν αντιληφθεί ότι ο τύπος αυτός αποτελεί δυσφήμιση για το όποιο εναπομείναν «κύρος» του συγκεκριμένου κόμματος. Αγχωτικές κινήσεις νευρόσπαστου, εμφανή σημάδια τραυλισμού και επιχειρήματα που παραπέμπουν σε συγκεκριμένο σημείο του ανθρώπινου σώματος. Η εκπομπή αυτή έφαγε και το σχετικό «κράξιμο» από τον Μανώλη Κοττάκη στην Δημοκρατία, ο οποίος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον λανθασμένο τρόπο που «η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας», όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει, αντιμετωπίζει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Παίρνοντας την σκυτάλη, αυτό που υποστηρίζουμε είναι η συνεχής λασπολογική και συκοφαντική αναφορά των διαφόρων δημοσιογραφικών και πολιτικών πυλώνων του συστήματος εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ το μόνο το οποίο έχει ως αποτέλεσμα είναι να συσπειρώνει ακόμη περισσότερο κόσμο, είτε άμεσα είτε έμμεσα, στο κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
