Έμμεση παραδοχή για τα αίτια της «εξέγερσης» στην Ουκρανία
Δεν έχει παρέλθει ούτε εβδομάδα από την φράση στο άρθρο του Αρχηγού μας, στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή», ότι «ο παγκόσμιος αφέντης, όσο και εάν προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι παντοδύναμος, στην πραγματικότητα είναι ανίσχυρος απέναντι στο μεγαλείο της Θείας Πρόνοιας και στον ανυπέρβλητο ανθρώπινο παράγοντα».
Σήμερα έχουμε δηλώσεις του ίδιου του «πλανητάρχη» Ομπάμα, ο οποίος και επισήμως παραδέχτηκε την ήττα των αμερικανοσιωνιστών στο πολεμικό θέατρο της Συρίας.
Στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στο αμερικανικό δίκτυο CBS και αναφερόμενος στο ζήτημα υπογράμμισε πως «δεν είναι σωστό να πιστεύουμε ότι ήμασταν σε θέση, με λίγα στοχευμένα πλήγματα, να εμποδίσουμε αυτά που παρακολουθούμε στη Συρία». Ενώ έσπευσε να συμπληρώσει «το θέμα δεν είναι ότι δεν άξιζε τον κόπο αλλά ότι μετά από μια δεκαετία πολέμου οι ΗΠΑ έχουν τα όριά τους».
Ο παγκόσμιος αφέντης, λοιπόν, δεν είναι παντοδύναμος όσο και αν προσπαθεί να μας πείσει για αυτό. Μπορεί να είναι μεγαλοδύναμος, αλλά παντοδύναμος δεν είναι σε καμία περίπτωση. Ας θυμηθούμε, όμως, πότε οι ΗΠΑ «ανακάλυψαν» τα όρια τους και αποφάσισαν να αφήσουν την κατάσταση στην Συρία;
Μετά από την προβοκάτσια με τα χημικά στην Συρία, όπου πλέον γνωρίζουμε ότι έριξαν οι ισλαμιστές, σκοτώνοντας χιλιάδες αμάχων, οι ΗΠΑ και τα ελεγχόμενα από αυτές ΜΜΕ, προέβησαν σε μία τρομαχτική επιχείρηση προπαγάνδας, προκειμένου να πείσουν ότι τα χημικά τα είχε ρίξει ο Άσσαντ. Και ενώ η προπαγάνδα ήταν μαζική και τα συμβούλια είχαν λάβει τις αποφάσεις τους, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έφτασε το ρωσικό πολεμικό ναυτικό, με επικεφαλής το «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ». Τότε ήταν η στιγμή της αλλαγής, όταν η προπαγάνδα άρχισε να διαλύεται μαζί με την σιωπή από το άλλοτε ετοιμοπόλεμο Κονγκρέσο.
Η αλληλουχία των γεγονότων υποδεικνύει ότι οι Αμερικανοί βρέθηκαν ενώπιον μίας δύναμης, της Ρωσίας, την οποία δεν θεωρούν εύκολο αντίπαλο. Έτσι αποφάσισαν να κάνουν πίσω σε μία επιχείρηση ζωτικής σημασίας για αυτούς. Η προαναφερθείσα αλληλουχία γεγονότων συγκερασμένη με τις δηλώσεις Ομπάμα, συνιστούν μία έμμεση ομολογία των αιτίων για την «εξέγερση» στην Ουκρανία, η απαρχή της οποίας ήταν αμέσως μετά την ήττα στην Συρία.
Οι αμερικανοί ηττήθηκαν διπλωματικά στην Συρία λόγω της έγκαιρης προσέλευσης του ρωσικού πολεμικού ναυτικού. Η έγκαιρη αυτή προσέλευση κατέστη δυνατή, λόγω του λιμανιού της Κριμαίας - Ταυρίδας. Οι Ρώσοι έχοντας υπό τον έλεγχο τους το εν λόγω λιμάνι, ήταν ικανοί να προλάβουν τις καταστάσεις, πιέζοντας στρατιωτικά για να μην υπάρξει περαιτέρω ανάφλεξη στην περιοχή. Συνεπώς ένας πολύ σημαντικός παράγοντας της αμερικανικής ήττας στην Συρία ήταν το λιμάνι της Κριμαίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, λοιπόν, ότι αμέσως μετά ξεκίνησε η «εξέγερση» στην Ουκρανία, προκειμένου να αποσπαστεί το εν λόγω λιμάνι από την ρωσική επιρροή και να γίνει η προσάρτηση του στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Η δεύτερη αποτυχία με την εν τέλει προσάρτηση της Κριμαίας απευθείας στην Ρωσία, σηματοδοτεί μία πολύ σημαντική αλλαγή πλεύσης στα πράγματα της διεθνούς πολιτικής. Η Ρωσία περνά πλέον στην αντεπίθεση, αφού περιοχές της Ουκρανίας απαιτούν την ένταξη τους στην Ρωσία. Το ίδιο ισχύει και για την Υπερδνειστερία, την αυτόνομη περιοχή – λωρίδα της Μολδαβίας.
