Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Απίστευτο δουλοπρεπές καλωσόρισμα Γεωργιάδη στους Τροϊκανούς


Για κάποιους σεσημασμένους εγχώριους υπηρέτες των διεθνών τοκογλύφων ο ηθικός τους κατήφορος δεν έχει τελειωμό.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Σπύρου – Άδωνι Γεωργιάδη, του αποκαλούμενου από την σύζυγό του ως «μπουμπούκου», ο οποίος αντικρίζοντας τους εκπροσώπους της Τρόϊκα Μορς και Τόμσεν έκανε μαζί τους χειραψία και κατόπιν, απευθυνόμενος σε όλη την ομάδα των τροϊκανών, τους είπε: «Τι κάνετε ρε παιδιά; Πώς είστε; Χαθήκατε. Δηλαδή χαθήκαμε. Μας λείψατε, αλήθεια σας λέω, έχουμε να σας δούμε πολύ καιρό».

 Σύμφωνα με τον «Βηματοδότη», ο οποίος έβγαλε στο φως την σχετική είδηση, «Κάποιος τα μετάφραζε έτσι όπως τα είπε ο Άδωνις στους τροϊκανούς, αυτοί άκουγαν και γελούσαν αλλά δεν ανταπέδωσαν το θερμό καλωσόρισμα του υπουργού Υγείας».

Διαβάζοντας την είδηση αυτή, πραγματικά, ψάχνεις να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για να χαρακτηρίσεις την απίστευτα υποτελή και δουλοπρεπή συμπεριφορά του Γεωργιάδη.

Καταρχάς, η συμπεριφορά του αυτή παραπέμπει στην «κιτς» αισθητική των ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ΄60 με τις γραφικές ερμηνείες, ως δοσίλογων, του Αρτέμη Μάτσα και του Δήμου Σταρένιου… Από εκεί και πέρα, όμως, προξενεί θλίψη το γεγονός ότι ένας τύπος με αναμφισβήτητες ιστορικές γνώσεις, τις οποίες βεβαίως εμπορεύεται, προβαίνει σε συμπεριφορές που παραπέμπουν σε σαφή αρνητικά πρότυπα της Αρχαίας και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Μια γλοιώδης συμπεριφορά απέναντι στους σύγχρονους δυνάστες της Πατρίδος μας, η οποία από την μία προκάλεσε τον γέλωτα των εκπροσώπων της Τρόϊκας και από την άλλη τους απέτρεψε να ανταποδώσουν τον χαιρετισμό προς τον υποτακτικό τους, θεωρώντας προφανώς υποτιμητικό γι αυτούς να σφίξουν το χέρι του εγχώριου υπηρέτη τους.

Περιπτώσεις σαν του Γεωργιάδη, του Βορίδη και όλων των υπολοίπων «Ελλαδέμπορων» μας φέρνουν στο νου την ρήση του Σάμιουελ Τζόνσον ότι «ο Πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα». Είναι πραγματικά λυπηρό όσο και αηδιαστικό το φαινόμενο να βλέπουμε κάποιους, οι οποίοι είχαν μια εντελώς επιφανειακή και επιδερμική επαφή με το εθνικό φρόνημα, να ξεπερνούν σε εθνομηδενισμό και συνεργασία με τον οικονομικό κατακτητή ακόμη και την διεθνιστική αριστερά.

Τέτοια χαρακτηριστικά παραδείγματα «εθνικοφιλελευθέρων» αποτελούν πηγή διδαγμάτων για το τι και ποιους θα πρέπει να αποφεύγει κάθε πραγματικός Έλληνας Εθνικιστής.

Γιώργος Μάστορας