ο οποίος έγινε δεκτός, από τα ανδρείκελα της συγκυβέρνησης, με τιμές αρχηγού κράτους, ίσως επειδή λογίζεται ως «περιφερειάρχης Βαλκανίων», από τους υποτακτικούς. Στην συνέντευξη του ο Νταβούτογλου κατέστησε σαφές ότι η εξωτερική πολιτική του ελλαδικού κατεστημένου, όντας υπάκουη στα αμερικανοσιωνιστικά συμφέροντα, δίνει γη και ύδωρ στους τούρκους.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι τόσο η επίσκεψη Νταβούτογλου, όσο και η συνέντευξη του στα «Νέα», έρχονται ως συνέχεια των τουρκικών προκλήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο. Ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε τις δηλώσεις Ερντογάν ότι «δεν υπάρχει κράτος που να λέγεται Κύπρος», την εισβολή πολεμικών πλοίων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις δηλώσεις ότι η Θεσσαλονίκη είναι «εξαιρετικής σημασίας για την Τουρκία», τις απαιτήσεις των τούρκων για τζαμί στην Αθήνα, όταν αυτοί κάνουν την Αγία Σοφία τζαμί και άλλες πολλές προκλήσεις που έχουν γίνει στο πολύ εγγύς παρελθόν. Αυτές τις τακτικές τις υπεραμύνθηκε ο Νταβούτογλου, λέγοντας αμέσως μετά «παλιά ανταλλάσσαμε απειλές, τώρα συνεργαζόμαστε».
Βέβαια είναι απορίας άξιο πως ορίζεται μία συνεργασία όταν ο ένας από τους δύο «συνεργάτες», προκαλεί με λόγια και πράξεις, ενώ ο άλλος συνεχώς υποχωρεί. Επίσης απορίας άξιο πως ορίζεται μία «συνεργασία», σε ένα πεδίο στο οποίο δεν έχουν κανένα λόγο οι τούρκοι. Εννοούμε, φυσικά, το Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ, στα οποία όπως και να το δούμε, οι τούρκοι δεν πρέπει να έχουν καμία ανάμιξη.
Καθίσταται σαφές, οπότε, ότι το πνεύμα των δηλώσεων Νταβούτογλου δεν είναι «παλιά ανταλλάσσαμε απειλές, τώρα συνεργαζόμαστε», αλλά «Παλιά ανταλλάσσαμε απειλές, τώρα απειλούμε μόνο εμείς», ρεζιλεύοντας για άλλη μία την συγκυβέρνηση του μνημονίου.
