Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ - ΜΕΡΟΣ Β

Μετά τις σαρωτικές νίκες του Ελληνικού Στρατού κι ενώ το μέτωπο εχει αναπτυχτεί πολύ, η Σουλτανική Τουρκία τσακισμένη και ηττημένη ολοσχερώς , σύρεται στην διεθνή συνδιάσκεψη των Σεβρών,
ένα προάστιο του Παρισιού όπου στις 20 Ιουλίου 1920 υπογράφει την περίφημη Συνθήκη των Σεβρών. Με την συνθήκη αυτή η Τουρκία παύει ουσιαστικά να υφίσταται ως ανεξάρτητο κράτος, Τεράστιες εδαφικές περιοχές της τίθενται υπο την εποπτεία των Συμμάχων, τα στενά των Δαρδανελλίων τίθενται υπό Αγγλική επιτήρηση και κυριαρχία, άλλα εδάφη της αποτελούν ουσιαστικά την δημιουργία νέων κρατών , αλλά το σημαντικότερο για εμάς είναι ότι προσαρτούμε την Δυτική Θράκη, την Σμύρνη με την ενδοχώρα της, την Ίμβρο και την Τένεδο και ολόκληρη την μικρασιατική παράλια πάνω στην οποία βρίσκονται ελληνικότατες πόλεις όπως οι Κυδωνίες, με ποσοστό ελληνικού πληθυσμού ανω του 70 %…

Ο τρόμος του πολεμικού μας ναυτικού, το θρυλικό θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ αγκυροβολεί στην Κωνσταντινούπολη και από την γέφυρα του ο πλοίαρχος και οι αξιωματικοί του ατενίζουν τους τρούλους της Αγια Σοφιάς μας….Το όραμα της Μεγάλης Ιδέας, είναι πια χειροπιαστό γεγονός !!! Η Ελλάς με το αίμα των παιδιών της, γίνεται Μεγάλη, γίνεται η Ελλας των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών….Η Σουλτανική Τουρκία, τα απομεινάρια της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χωρίς κανένα κύρος και με διαλυμένο στρατό, υποτάσσεται στην μοίρα της και ανήμπορη παρακολουθεί το τέλος. Όλοι οι Οθωμανοί , δέχονται στωικά το κισμέτ…

Όλοι, εκτός από έναν φανατικό εξισλαμισμένο εβραίο αξιωματικό, έναν ντονμέ με το όνομα Μουσταφά Κεμάλ….΄Ηδη έχει προξενήσει ζημιές και απώλειες στον Ελληνικό Στρατό με τους άγριους τσέτες αντάρτες του..Στασιάζει ανοιχτά κατά του Σουλτάνου και κηρύσσει επανάσταση κατά της εφαρμογής της Συνθήκης των Σεβρών..Γύρω του αρχίζουν και μαζεύονται κι άλλοι φανατικοί Τούρκοι αξιωματικοί , που διαφωνούν με την υποταγή του σουλτάνου τους. Προς το παρόν, ούτε η Ελληνική ηγεσία ούτε οι ξένοι σύμμαχοι τον υπολογίζουν , ούτε τον παίρνουν στα σοβαρά… Μόλις κόπασαν οι πανηγυρισμοί και το γλυκό μεθύσι των επιτυχιών, ο κομιστής της Συνθήκης της Νίκης Ε. Βενιζέλος, δέχεται δολοφονική επίθεση στον σταθμό του τρένου της Λυών, την ώρα που θα επιβιβάζονταν στο βαγόνι του συρμού, που θα τον μετέφερε νικητή και τροπαιοφόρο στην Αθήνα. Δράστες, δύο απότακτοι βασιλόφρονες αξιωματικοί του στρατού, οι οποίοι τον τραυματίζουν ενώ πέφτουν οι ίδιοι πέφτουν νεκροί από την φρουρά του…

Η κατάρα του διχασμού και της κομματοκρατίας, επιλέγει να χτυπήσει την Ελλάδα λίγες μόνο ώρες , αμέσως μετά την πραγμάτωση του προαιώνιου εθνικού πόθου τόσων και τόσων γενεών..Ο αντίκτυπος στην Ελλάδα είναι τρομερός..Οι φανατικοί οπαδοί του Βενιζέλου έξαλλοι, προβαίνουν σε αναρίθμητα εγκλήματα εναντίον δηλωμένων Βασιλοφρόνων πολιτών, εκδοτών, πολιτικών κτλ..Νεκρός από Βενιζελικά πυρά πέφτει και ο Ίωνας Δραγούμης, ο ΙΔΑΣ των ελληνικών γραμμάτων, ο φιλόσοφος του εθνικισμού…Τα μίση και τα πάθη αυξάνονται σε επικίνδυνο βαθμό. Η παράταξη της δεξιάς που πρόσκειται στον εκδιωχθέντα βασιλιά Κωνσταντίνο ζητεί επιτακτικά εκλογές , τώρα που ο πόλεμος τελείωσε, όπως διατυμπανίζει…Κατηγορεί τον Βενιζέλο ως φιλοπόλεμο,του χρεώνει τις απώλειες σε έμψυχο υλικό και ότι προεξέτεινε πάρα πολύ το μέτωπο….Ο αιφνίδιος θάνατος του πρίγκιπα Αλέξανδρου κάνει τον Βενιζέλο να ενδώσει .

Πιστεύει ότι ο λαός θα εκτιμήσει το μέγεθος των επιτυχιών του και τον υπερδιπλασιασμό της πατρίδας που επιτεύχθηκε χάρις στο αίμα του Ελληνικού Στρατού ..Λάθος τραγικό και μοιραίο, λάθος απόφαση που κατέστρεψε εκτός από την Ελλάδα και αυτόν τον ίδιο..Οι εκλογές προκηρύχτηκαν για την 1Η Νοεμβρίου 1920. Η δεξιά παράταξη , στις προεκλογικές της εκστρατείες , δυο συνθήματα είχε σαν βασικούς άξονες της πολιτικής της…Επαναφορά του εκδιωχθέντος Βασιλέα Κωνσταντίνου και την προδοτική από κάθε άποψη υπόσχεση –Ψηφίστε μας να φέρουμε τα παιδιά σας πίσω…Αλλά και στις τάξεις του στρατεύματος, που βρίσκεται καρφωμένο στην ενδοχώρα επικρατεί αδημονία και αναταραχή..Τώρα που οι ξιφολόγχες μπήκαν στα θηκάρια τους, τώρα που κόπασε το τουφεκίδι και οι κανονιοβολισμοί, τώρα που ο εχθρός δεν φαίνεται πια ούτε με τα κιάλια, τα βλέμματα στρέφονται προς την πατρίδα..Τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Εμείς το καθήκον μας το κάναμε..Είμαστε οι νικητές…Πολλοί από εμάς πολεμάνε συνεχόμενα 5, 6, 7 ακόμα και 10 χρόνια..Πότε θα δούμε τις μανάδες μας;; Πότε θα απολυθούμε επιτέλους;

 Όλοι περιμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα των εκλογών…Και όταν οι κάλπες ανοίγουν , το αποτέλεσμα αποτελεί ένα ηχηρότατο χαστούκι στο πρόσωπο του Βενιζελισμού, χαστούκι που άγγιξε και τα πρόσωπα αυτών που δεν έπρεπε..Των Ευρωπαίων συμμάχων της Ελλάδος, αυτών που με εντολή τους εξακοντίστηκε ο στρατός μας στα αφιλόξενα βάθη της μικρασιατικής ενδοχώρας..Η εκλογική νίκη της δεξιάς είναι ολοκληρωτική, ο ίδιος ο Βενιζέλος δεν εκλέγεται καν βουλευτής και εγκαταλείπει την χώρα στο έλεος του Θεού και στα χέρια των πολιτικών του αντιπάλων.

Πρώτη δουλειά της νέας κυβέρνησης, είναι η αντικατάσταση όλων των μπαρουτοκαπνισμένων διοικητών των μεραρχιών και συνταγμάτων της μικρασιατικής στρατιάς με απότακτους αξιωματικούς του 1917, οι οποίοι παίρνοντας πίσω τους βαθμούς τους επαυξημένους και με την επετηρίδα, αναλαμβάνουν τις διοικήσεις…Ετσι απότακτος ταγματάρχης του 1917 , βρίσκεται ξαφνικά συνταγματάρχης, διοικητής μεραρχίας του 1920..Άκαπνοι αξιωματικοί που έχουν χάσει τις εξελίξεις που επέβαλλε στην στρατιωτική τέχνη ο Α Παγκόσμιος πόλεμος που προηγήθηκε, καλούνται να αναλάβουν τις τύχες ενός στρατεύματος που είχε να αντιμετωπίσει ανορθόδοξο πόλεμο και αιμοβόρο μέχρι κανιβαλισμού αντίπαλο…Βεβαίως, υπήρξανε και κάποιοι εξ αυτών, που αποδείχτηκε στην πορεία ότι ηταν παλληκάρια αληθινά, αλλα δυστυχώς αυτοί ηταν ελάχιστοι..

Η δεύτερη ενέργεια της κυβέρνησης, η επαναφορά του Βασιλέως Κωνσταντίνου με δημοψήφισμα από την εξορία και η αποκατάσταση του Βασιλικού θεσμού στην Ελλάδα παρά την άρνηση των Αγγλογάλλων, απογυμνώνει την χώρα από κάθε σύμμαχο…Με κοινή τους νότα διαμαρτυρίας οι σύμμαχες χώρες Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία (σύμμαχοι κατ όνομα ,μόνο βεβαίως ), φερόμενοι σαν γνήσιοι Πόντιοι Πιλάτοι , δηλώνουν ξεκάθαρα στην κυβέρνηση πως ουδεμία υποχρέωση αναγνωρίζουν προς την Ελληνική πλευρά, όσον αφορά την στρατιωτική , οικονομική και κάθε είδους παροχή και βοήθεια που είχαν συμφωνήσει με την κυβέρνηση Βενιζέλου, από την στιγμή που ο εχθρός της Αντάντ Κωνσταντίνος αποκαταστάθηκε στο θρόνο του…

Η Γαλλία και η Ιταλία , παραιτούνται των διεκδικήσεων τους στην Μικρά Ασία , εκκενώνουν τους χώρους ευθύνης τους και αφήνουν σαν δώρο στον Κεμάλ ολόκληρο το πολεμικό τους υλικό…Πυροβόλα, πυρομαχικά , στολές, ντουφέκια, πολυβόλα με τα οποία οι άτακτες ορδές του Κεμάλ γίνονται πολύ ισχυρές . Τα μπουλούκια των ανταρτών οργανώνονται σε μικρές και ευέλικτες μεραρχίες, πλήρως εξοπλισμένες χάρις στην γενναιοδωρία των συμμάχων μας και στην αλαζονεία της κυβέρνησης Γούναρη… Ο νέος αρχιστράτηγος της Στρατιάς , Αναστάσιος Παπούλας , ο οποίος αντικατέστησε τον Λεωνίδα Παρασκευόπουλο, θέλοντας να δει την μαχητική ικανότητα της στρατιάς που παρελάμβανε αλλά και την μαχητική ικανότητα του αντίπαλου, διατάζει στις αρχές Μαρτίου του 1921 ενάντια σε κάθε στρατιωτική λογική, την διάσπαση του στρατεύματος σε δυο ανεξάρτητα σώματα , το Α Σώμα Στρατού(ΑΣΣ) και το Β Σώμα Στρατού (ΒΣΣ), τα οποία με αποκλίνουσες κατευθύνσεις θα επιτεθούν εναντίον του Εσκί Σεχίρ στον βορρά (ΒΣΣ ) και εναντίον του Αφιόν Καραχισάρ στον νότο (ΑΣΣ ).

Ο Κεμάλ αφήνει σχεδόν αφύλακτο τον νότιο τομέα επίθεσης του Ελληνικού Στρατού και συγκεντρώνει το σύνολο του στρατού του μπροστά από το Ιν –Εινού, μια φύσει οχυρά τοποθεσία που φράζει τον δρόμο προς Εσκί Σεχίρ...Διοικητής του τουρκικού μετώπου σ εκείνον τον τομέα , ορίζεται ο Ισέετ Πασάς, επιτελικός αξιωματικός και υπαρχηγός του Κεμάλ..Ο Ελληνικός Στρατός επιτίθεται με ορμή αλλά από την αρχή φαίνεται ότι κάτι εχει αλλάξει προς το χειρότερο..Λείπει η λιονταρίσια ψυχή και το κοφτερό μυαλό του ηγήτορα. Η ορμή του απλού υπαξιωματικού και στρατιώτη , ισοφαρίζεται από την ατολμία και την αναποφασιστικότητα του επι μέρους διοικητή..Λείπει η φαντασία, η υπερκέραση, η κυκλωτική κίνηση. Οι επιθέσεις κατά μέτωπο διαδέχονται η μια την άλλη και τα ολοκαίνουργια γαλλικά πολυβόλα των τούρκων σκορπάνε τον θάνατο…Οι απώλειες μεγαλώνουν επικίνδυνα, σε τρεις μέρες έχουν ξεπεράσει το σύνολο των απωλειών του ελληνικού στρατού από την μέρα που πάτησε το πόδι του στην μικρασία..

Και την στιγμή ακριβώς που σπάει το τουρκικό μέτωπο και οι Τούρκοι φεύγουν κυνηγημένοι, ο Έλληνας Μέραρχος ανήσυχος από τις διακυμάνσεις της μάχης και τις φρικτές απώλειες , διατάζει άμεση υποχώρηση από το πεδίο της μάχης…Οι διώκτες διατάζονται να υποχωρήσουν άμεσα, αφήνουν στο πεδίο της μάχης ακόμα και τους γυλιούς και τα σακίδια τους..Υπακούουν στην παράλογη διαταγή χωρίς να καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει.Νοιώθουν και είναι ηττημένοι νικητές…

Και ο Κεμάλ μεσα σε ένα όργιο προπαγάνδας, παρουσιάζει την ήττα του σαν νίκη !!! Σπεύδει να επιδείξει τα σακίδια και τους γυλιούς αυτών που υποχώρησαν…Κι όταν αργότερα θα υποχρεώσει τους Τούρκους να διαλέξουν επώνυμα, στον Ισμέτ χαρίζει το προσωνύμιο της μάχης που χαρακτηρίστικε ως η πρώτη τουρκική νίκη επι του ελληνικού στρατού ..Είναι ο γνωστός Ισμέτ Ινονού, διάδοχος του Κεμαλ και υπαρχηγός του ως το τέλος… Αποτέλεσμα της αποτυχημένης επιθετικής προσπάθειας ήταν το συμπέρασμα , ότι ο τούρκικος στρατός έχει γίνει πολύ πιο αξιόμαχος και ότι ο ελληνικός στρατός χρειάζεται επειγόντως…. ενίσχυση !!!

Ο Κεμάλ μαζεύει γύρω του όλους τους πρώην αξιωματικούς του σουλτάνου , εθνικιστές και μη, που βλέπουν στο πρόσωπο του τον μελλοντικό ηγέτη της Τουρκίας.. Έτσι η κυβέρνηση, αντί να δώσει τέλος σε έναν πόλεμο που ουσιαστικά είχε κριθεί, αντί να φέρει τα παιδιά πίσω όπως έταζε προεκλογικά αφήνει πίσω της εκατοντάδες τάφους και , διατάζει νέα επιστράτευση προκειμένου να ενισχυθεί το μέτωπο…Ολοι καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά….

Τέλος 2ου μέρους

Γιώργος ΜΠ.