Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ως πολιτικός (3) Μέρος 4ο

Η πολιτική δολοφονία των Έξ

Ο Κωνσταντίνος δεν παρέμεινε στην Ελλάδα μετά την παραίτησή του. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1922, μαζί με την οικογένειά του, έφυγε από τον Ωρωπό με αγγλικό πολεμικό.
Μερικούς μήνες αργότερα, στις 27 Δεκεμβρίου 1922, πέθανε στο Παλέρμο της Ιταλίας..

Οι κατηγορούμενοι ήταν οι : Π. Πρωτοπαπαδάκης, Γ. Μπαλτατζής, Ξ. Στρατηγός, Μ. Γούδας, Ν. Στράτου, Ν. Θεοτόκης ,Γ. Χατζηανέστης και πρίγκιψ Ανδρέας.

Κατηγορία αυτών : «εσχάτη προδοσία». Οι οκτώ κατηγορήθηκαν ότι «εκουσίως και εκ προθέσεως υπεστήριξαν την εισβολήν ξένων στρατευμάτων, ήτοι του τουρκικού εθνικιστικού στρατού, εις την επικράτειαν του Βασιλείου, παραδώσαντες άμα εις τον εχθρόν πόλεις, φρούρια, μέγα μέρος του στρατού και μεγίστης αξίας υλικόν πολέμου».

Και η τιμωρία αυτών: ΘΑΝΑΤΟΣ.

Τι είδους συζήτηση μπορεί να κάνει κάποιος περί της δίκης και των πρωτεργατών αυτής; Εγώ θα σας παραθέσω τα γεγονότα λακωνικά και το συμπέρασμα δικό σας.

Ο πρίγκιψ Ανδρέας, που είχε παραπεμφθεί στο Στρατοδικείο και με την επί πλέον των άλλων κατηγορία της «αρνήσεως εκτελέσεως διαταγής» του αρχηγού της Στρατιάς κατά τις μάχες στον Σαγγάριο τον Σεπτέμβριο του 1921 (η οποία άρνηση διαταγής δεν ήτο απλή, για παράδειγμα έχω άλλη γνώμη, δεν άκουσα, δεν μπορώ να το κάνω), διέταξε οπισθοχώρηση χωρίς αποχρώντα λόγο, αφήνοντας ακάλυπτα πλευρά άλλων μονάδων και το μέτωπο έσπασε ως ήτο αναμενόμενο . Ίσως από όλους, αυτός να ήτο ο μόνος πραγματικός προδότης. Μόνον όποιος γνωρίζει την πολεμική επιστήμη μπορεί να συλλάβει το μέγεθος και την σοβαρότητα της πράξεως του Ανδρέα, ο οποίος υπηρέτησε στο μικρασιατικό μέτωπο ως διοικητής του Β’ Σώματος Στρατού, με το βαθμό του υποστρατήγου. Αποδείχθηκε πλήρως κατά τη διαδικασία ότι το Στρατοδικείο (μετά από προσωπική παρέμβαση του Πάγκαλου) του αναγνώρισε το ελαφρυντικό «της τελείας απειρίας περί την διοίκησιν ανωτέρων μονάδων» (τι πείρα να έχει ένας υποστράτηγος, μικρός βαθμός βλέπεις! ), για αυτό τον καταδίκασε στις 20 Νοεμβρίου στην ποινή της ισόβιας υπερορίας (εξορίας ) και της διαγραφής από το μητρώο των αξιωματικών.

Μια μέρα αργότερα, ο πρίγκιπας, συνοδευόμενος από τον Άγγλο πλοίαρχο Τάλμποτ, αναχώρησε από το Φάληρο με το αγγλικό αντιτορπιλλικό «Καλυψώ». (Εκείνο που δεν έμαθα ποτέ είναι αν στην επιβληθείσα παρά του δικαιοτάτου Στρατοδικείου ποινή- ισόβια εξορία- περιλαμβάνετο και το μεταφορικό μέσον εκτελέσεως αυτής). Το πλοίο σταμάτησε στην Κέρκυρα για να παραλάβει την οικογένειά του (γιος του πρίγκιπα Ανδρέα είναι ο σύζυγος της σημερινής βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ) και μετά κατευθύνθηκε στην Ιταλία.

Εάν θέλεις να ψάχνεις την ιστορία, πρέπει να μάθεις να αντέχεις τις συμπτώσεις. Στις μέρες μας, το σύνθημα είναι «Τούρκος ψηφίζει Τούρκο»! Ίσως σε εκείνα τα πραγματικά φοβερά χρόνια το ανάλογο σύνθημα να ήταν «ομόφυλος σώζει ομόφυλο».

Κυβέρνηση την περίοδο της δίκης :

Πρωθυπουργός Σωτ. Κροκίδας, υπουργός Εξωτερικών Νικ. Πολίτης(τέως υπουργός Εξωτερικών του Βενιζέλου), Φ. Βασιλείου υπουργός Δικαιοσύνης, Ευθ. Κανελλόπουλος Εθνικής Οικονομίας, Α. Διομήδης Οικονομικών, Ι. Σιώτης Παιδείας, Α. Χαραλάμπης Στρατιωτικών, Δ. Παπαχρήστος Ναυτικών, Γ. Εμπειρίκος Επισιτισμού, Α. Δοξιάδης Περιθάλψεως, Π. Καλλιγάς Συγκοινωνιών και Γεωργίας , και Α. Χρηστομάνος Τ.Τ.Τ. Εννοείται πως όλοι ήσαν αχυράνθρωποι του Πάγκαλου και του Πλαστήρα.

Στις 4 Οκτωβρίου, η Εκτελεστική Επιτροπή της Επαναστάσεως εξέδωσε διάγγελμα, στο οποίο μνημόνευε για πρώτη φορά την ανάγκη της «παραδειγματικής ποινικής τιμωρίας των εχθρών της Πατρίδος, εις τους οποίους οφείλεται η κατάρρευσις του Μικρασιατικού Μετώπου», το δε διάγγελμα το είχε συντάξει ο Γεώργιος Παπανδρέου (αυτό και αν είναι σύμπτωση!).

Κάποιος ίσως ισχυρισθεί ότι έφταιγαν. Αν όμως έφταιγαν, δεν μπορεί ένας υποστράτηγος λόγω απειρίας να την «βγάζει καθαρή» και οι άλλοι στον τοίχο και ισόβια. Και ο Βενιζέλος, ίσως ρωτήσει κάποιος, τι φταίει; Αυτή είναι ερώτηση μόνον για αφελείς. Πάγκαλος και Πλαστήρας μετά λόγου γνώσεως είναι βενιζελικότεροι του Βενιζέλου.Και των δύο η διαδρομή είναι: «Εν αρχή ην ο Βενιζέλος διού τα πάντα εγένοντο».

Βοήθεια διαφυγής γερμανικών καταδρομικών με προορισμό την Τουρκία Με προσωπική γραπτή εντολή του ο «εθνάρχης» στις 23/7/1914 προς τον λιμενάρχη Πειραιώς, τον διατάζει με την φορτηγίδα Μπογάμπος να εφοδιάσει με 800 τόνους άνθρακα τα γερμανικά καταδρομικά Γκεμπέν και Μπρεσλάου, προκειμένου να γλιτώσουν από τον αγγλικό στόλο για να δοθούν στους Τούρκους σε καιρό αυστηράς ουδετερότητος και εν όψει ελληνοτουρκικού πολέμου

Χ. Καραΐσκος –Θέμα Ποντίων

Κατά την άφιξη των Ελλήνων στην Μικρά Ασία, παρουσιάζεται ο Καραΐσκος επικεφαλής 24,000 σκληροτράχηλων Ποντίων ανταρτών και ζητά από τις ελληνικές στρατιωτικές αρχές βοήθεια σε όπλα και αξιωματικούς, προκειμένου να συντονίσει την δράση των ανταρτικών ομάδων του,αν του εδίδετο βοήθεια ο Κεμάλ θα ήτο μια μικρή κακή ανάμνηση ,και τούτο διότι 24,000 αντάρτες που μπορούν εκ των πραγμάτων να επιλέξουν, τρόπο τόπο, χρόνο, κτυπήματος είναι δύναμις ανυπολογίστου πολεμικής αξίας. Αντί βοηθείας, τον συλλαμβάνει ο συνταγματάρχης Δ. Καθενιώτης κατόπιν οδηγίας του Βενιζέλου( «Ιστορία της Ανθρωπότητος» Γ. Γ Αϋφαντής ,σ. 763, Δαυλός, τεύχος 191 Νοέμβριος 97). Μόνον ο Καραΐσκος βοηθούμενος θα μπορούσε να μετατρέψει τον Κεμάλ σε παρελθόν. Όποιος γνωρίζει την επιστήμη του πολέμου μπορεί να υπολογίσει την αξία του αντάρτικου στρατού. Οι Πόντιοι επαναστατούν. Τους αναγνωρίζουν σχεδόν όλα τα κράτη εκτός της Ελλάδος του Βενιζέλου. Το αποτέλεσμα γνωστό: μισθοφόροι μπολσεβίκοι και Τούρκοι τους σφάζουν

Συνθήκη Σεβρών

Ίσως είναι η μόνη συνθήκη στον κόσμο που κάποια από τα συμβαλλόμενα μέρη την τηρούν προ της υπογραφής της (Ιστ Ανθρωπότητας, .Γ Γ. Αϋφαντής ,σελ 801). Όταν ο Κεμάλ επαναστατικά διοικούσε την πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο Βενιζέλος υπέγραφε συνθήκη με τον πρώην αφέντη της τον Σουλτάνο! (Αλήθεια, υπάρχει έστω και ένας που να αγοράζει σπίτι από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη;).

Και σχεδόν κανένας δεν ασχολήθηκε με το τι υπέγραψε.

Υπέγραψε λοιπόν, να πάει με ίδια μέσα -έμψυχα και άψυχα- , με χρήματα του ελληνικού κράτους, χωρίς δάνεια,στην Τουρκία σε απόσταση 2,500 χιλιομέτρων, με τραίνα που πήγαιναν και δεν πήγαιναν με 25 χιλιόμετρατην ώρα. Να κάνει πόλεμο, να κυριεύσει κάποιο κομμάτι, και μετά να κάνει δημοψήφισμα- και αν οι κάτοικοι του κομματιού τον ήθελαν, θα έμενε, διαφορετικά θα έπρεπε να φύγει. Δηλαδή να έρθει στο χωριό μου, να κάνει πόλεμο, να σκοτωθούν αδέρφια μου και συγγενείς μου και εγώ σε πέντε χρόνια να τον ψηφίσω για να μείνει κατακτητής μου. Η συγκεκριμένη τούρτα είναι γεμάτη κερασάκια. Ένα κερασάκι από την ίδια πάντα τούρτα θα έκανε πόλεμο, και από τα εκατομμύρια των Ελλήνων της Μ. Ασίας δεν θα επιστράτευε κανέναν. Και το έκανε.. Νομίζω ότι και ο πλέον καλόπιστος μπορεί να καταλάβει ότι η τράπουλα ήτανε χιλιοσημαδεμένη.

Μικρασιατική Καταστροφή

Όπως παρατηρούν όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, το παιχνίδι ήταν στημένο. Το υπό ίδρυση κράτος της Κωνσταντινουπόλεως δεν ήθελε το ελληνικό στοιχείο. Εδώ, φίλοι μου, παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος: οι σιωνιστικές βλέψεις τότε ήσαν γνωστές σε ολίγους. Παρ΄ ολίγον, επί των ημερών μας να βλέπαμε το κράτος της Κωνσταντινουπόλεως να γεννιέται. Ελπίζω οι Έλληνες θεοί, αν άρχουν, να μην το επιτρέψουν. Αν πάλι δεν άρχουν, ας μας λυπηθεί ο λυτρωτής θάνατος. Διότι τους μεν θεούς κανένας μας δεν τους είδε, για τον δε θάνατο, είμαι σίγουρος ότι συμφωνείτε όλοι: δυστυχώς άρχει. Αν αναλογισθώμεν λοιπόν, ότι ακόμη και σήμερα Έλληνες ίσως απόγονοι εκείνων που άφησαν τα κόκκαλά τους στην αφιλόξενη Ανατολή (για τα κόκκαλα υπάρχει μια πληροφορία, την οποία δεν εξακρίβωσα ακόμη: βρήκαν έναν τάφο ομαδικό, του οποίου το περιεχόμενο πήγε για βιομηχανικούς σκοπούς) θεωρούν τον Βενιζέλο «μεγάλο Έλληνα πολιτικό», αν αναλογισθώμεν ότι σήμερα εν έτει 2009 Έλληνες ψηφίζουν αλλοεθνείς ως κυβερνήτες, αν αναλογισθώμεν ότι σήμερα υπουργοί Παιδείας θέλουν να καταργήσουν υπέρ της Αγγλικής την Ελληνική, οι δε βοηθοί αυτών καθησυχάζονται για το μένος τους προς την πατρίδα τους (κ. Θ. Δραγώνα ) από Άγγλους συνέδρους, η Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί φυσικότατο προοίμιο των σημερινών αλλά και των επερχομένων δεινών. Για να κτίσεις ένα σπίτι, παίρνεις μηχανικό και αρχιτέκτονα και τους λες να βάλουν και λίγο σίδερο παρά πάνω, για να μην πέσει το σπίτι και πλακώσει εσένα και την οικογένειά σου. Ο Βενιζέλος για χιλιάδες ανθρώπους και ένα ολόκληρο έθνος, δεν ρώτησε κανέναν ειδικό, ενώ έπρεπε.

Ιωάννης Μεταξάς: Στρατιωτική ιδιοφυία. Η Βέρμαχτ, η οποία γέννησε τους αξιωματικούς της τελειοτέρας πολεμικής μηχανής του κόσμου μέχρι και σήμερα, είχε αναρτήσει πινακίδα με τις λέξεις «ουδέν πρόβλημα άλυτο διά τον Έλληνα Ιωάννη Μεταξά».

Θα αρκούσε μόνον η επιστολή Μεταξά το 1915 περί της εκστρατείας στην Μικρά Ασία, ώστε να γλιτώσει η Ελλάδα από τα δεινά, αν ο Βενιζέλος την ελάμβανε σοβαρώς υπ’ όψιν. Υπάρχει έστω και ένας που να μπορεί να θεωρήσει ως αβλεψία την πράξη του «εθνάρχου»; Όταν ο Μεταξάς, εμπνευστής του βιασμού των Δαρδανελλίων, επειδή άλλαξαν κάποιοι μικροί παράγοντες, προέβλεψε ως θεός τα επερχόμενα δεινά;

Από την αλλαγή των μικρών παραγόντων (ο Βενιζέλος είχε δώσει κρυφά τα σχέδια στους Άγγλους) γέμισε η θάλασσα 75,000 πτώματα και τα στενά από καράβια βουλιαγμένα. Ο Μεταξάς με ηράκλεια προσπάθεια κατάφερε να αποτρέψει τον Βενιζέλο από την συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτήν την παραφροσύνη.

Για το τέλος σάς φύλαξα το μεγαλύτερο κεράσι της τούρτας: όταν ο Βενιζέλος διαπραγματευόταν, ως ικέτης πλέον, την επαίσχυντη ειρήνη με τον Ισμέτ Ινονού στην Ελβετία, του τηλεγραφεί ο Πάγκαλος και τον πληροφορεί ότι με τους 45,000 στρατό που έχει στην Θράκη (ανατολικά του ποταμού Μαρίτσα ή Έβρου σε απόσταση αναπνοής από την Πόλη) θα μπορούσε εκ του ασφαλούς σε μία ημέρα να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη. Και μπορούσε να την καταλάβει, διότι την φύλαγαν κάποια λίγα και κουρασμένα υπολείμματα του αγγλικού στρατού, χωρίς πυροβολικό και βαριά όπλα. Ο «εθνάρχης» τον διατάσσει να μην κινηθεί! Και εκείνος, ως ανήρ αναλόγου μεγέθους, δυστυχώς υπακούει. Αν αυτή η έσχατη πράξη του «εθνάρχη» δεν είναι προδοσία καταφανέστατη, τότε πώς είναι η προδοσία;

Εδώ φίλοι ίσως είναι το αγριοκέρασο της τούρτας .Του Εθνάρχη Βενιζέλου δεν του έφτασε η απώλεια της Μ. Ασίας, Οι χαμένες πατρίδες, οι ξεριζωμένοι, ήταν αποτέλεσμα των πολιτικoστρατιωτικών ικανοτήτων του υπερθεού Βενιζέλου, αλήθεια υπάρχει έστω και δόκιμος υποδεκανέας που θα έκανε πόλεμο σε χιλιάδες χιλιόμετρα απόσταση από την Ελλάδα με τραίνα που πήγαιναν δεν πήγαιναν 25 χιλιόμετρα την ώρα όταν ο πόλεμος είναι δύναμη και επάρκεια πυρρός, και τα δύο πέραν από κάθε αμφισβήτηση είναι θέμα μεταφοράς υλικών τεραστίας ποσότητος και βάρους, αυτό και μόνον ήταν ικανό να κρίνει την τύχη του πολέμου όπως και την έκρινε.

Στο 5ο και τελευταίο μέρος θα αναλυθεί η οικονομική πολιτική του "εθνάρχη"

ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ 67