Πέρασαν 65 χρόνια από την επιχείρηση «παιδομάζωμα» που αποφάσισε στις 15 Ιανουαρίου του 1948 , η μεγάλη πολιτική και στρατιωτική σύσκεψη της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε.
που έγινε στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στους Ψαράδες της Πρέσπας. Ακόμα και τώρα, λέγονται και γράφονται απίστευτες ανοησίες και ψέματα, ενώ ο αριθμός των παιδιών που αρπάχτηκαν, και εκείνων που μετακινήθηκαν στις «Λαϊκές Δημοκρατίες», δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, και ήταν περισσότερα από 40.000.
Το ΚΚΕ και οι Λαϊκές Δημοκρατίες, ήθελαν να μην αφήνουν πίσω τους στοιχεία και αποδείξεις, για το έγκλημα που έκαναν, και για να μην ευθύνονται οι «σοσιαλιστικές χώρες» , στα σημεία εισόδου στην Αλβανία,...τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία, δεν υπήρχε ούτε ένας στρατιώτης φύλακας, όπως είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων.
Γι' αυτό δεν γινόταν καταγραφή των «παιδιών-προσφύγων», στα σύνορα.
Ήταν έτσι σχεδιασμένα όλα, ώστε να φαίνεται ότι τα παιδιά , «τρομαγμένα και καταδιωκόμενα από αεροπλάνα», έμπαιναν κατά κύματα για να σωθούν». Ακόμα και τώρα η κομμουνιστική προπαγάνδα, μιλάει για «άνανδρους βομβαρδισμούς των ανυπεράσπιστων γυναικόπαιδων», από τους οποίους «σκοτώθηκαν 120 παιδάκια».
Τα δρομολόγια μεταφοράς των παιδιών ήσαν:
-Από την πλευρά της Φλώρινας, τόπος συγκέντρωσης ήταν το Βατοχώρι και τα πέρναγαν από μονοπάτια δίπλα από την Κρυσταλοπηγή.
-Από την πλευρά της Καστοριάς, τόπος προσυγκέντρωσης ήσαν το Γιαννοχώρι (16 χλμ από το Νεστόριο), και η Ιεροπηγή , (4 χλμ από τα αλβανικά σύνορα).
-Από την πλευρά της Αλβανίας τα παιδιά τα μάζευαν στο χωριό Βιντέχοβα.
-Από την πλευρά της Γιουγκοσλαβίας ,το πέρασμα ήταν στον Άγιο Γερμανό και από εκεί είτε τα πήγαιναν με φορτηγά στο Μοναστήρι, είτε μέσω Κάτω Ντούπενι- Λιουμπόινο στο Brailovo, για να τα πάνε με τραίνο στα Σκόπια.
-Στη Βουλγαρία , από όπου πέρασαν 10.028 παιδιά από τη Μακεδονία και τη Θράκη, η διάβαση γινόταν από τη Ροδόπη, από ένα αφύλαχτο τουρκοχώρι το Krumovgrad και από το Ivajlovgrad κοντά στην Ορεστιάδα, στον Έβρο.
Βέβαια το ΚΚΕ ,εκ των υστέρων ισχυρίστηκε ψευδώς
, ότι η «μεταφορά των παιδιών ήταν οργανωμένη τόσο από μέρους των ανταρτών όσο και από τις χώρες υποδοχής. Τα παιδιά καταγράφονταν σε ειδικές καταστάσεις και συνοδεύονταν στη χώρα υποδοχής από άνθρωπο που είχε εκλεγεί από τα συμβούλια γονέων της Ελεύθερης Ελλάδας. Ανά 25 παιδιά υπήρχε κι ένας τέτοιος ʼʼσυνοδόςʼʼ (Δελτίο Ειδήσεων ΔΣΕ 3/3/1948).
Τα πράγματα άλλαξαν τον Ιούνιο του 1948, με τη διακοπή των σχέσεων της Γιουγκοσλαβίας με την Κόμινφορμ, οπότε και άρχισε η καταγραφή στα σύνορα των εισερχομένων στην Γιουγκοσλαβία παιδιών, και υπάρχουν οι καταθέσεις των προσώπων που τα συνόδευαν. Αυτές οι καταθέσεις είναι και οι κύριες αποδείξεις του παιδομαζώματος, αφού οι «συντρόφισσες» που συνόδευαν τα αρπαγμένα παιδιά δεν είχαν «καταστάσεις» και δεν ήξεραν ούτε το 10% των ονομάτων τους.
Όλες οι ελληνικές αριθμητικές αναφορές στο παιδομάζωμα , κινούνται γύρω από τον αριθμό 28.010, που έδωσε επίσημα η Ελληνική κυβέρνηση και που στηρίχθηκε στα αιτήματα στη Διεύθυνση Αναζητήσεων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. των συγγενών τους, 15.317 αγνοούμενων αγοριών και 12.693 αγνοούμενων κοριτσιών ( 3.355 από την Ηπειρο,13.048 από Φλώρινα-Καστοριά-Κοζάνη, 6.231 από Μακεδονία, 3.797 από Θράκη, 1159 από τη Θεσσαλία και 420 από τη Στερεά).
Σε αυτά τα 28.010 παιδιά, περιλαμβάνονταν μόνο τα 420 από τα 1300, που μάζεψαν οι κομμουνιστές τον Φεβρουάριο του '48, από την Στερεά Ελλάδα, για να τα μεταφέρουν μέσω Πίνδου, στην Αλβανία, και από τα οποία τα 1000 πέθαναν στον δρόμο. Ταυτόχρονα πολλά αγόρια και κορίτσια 15 και 16 χρονών, που «κρίθηκαν κατάλληλα για μάχιμη δράση», επιστρατεύτηκαν βίαια, εντάχθηκαν κατευθείαν στον ΔΣΕ και σκοτώθηκαν, χωρίς ποτέ να σταλούν στις ανατολικές χώρες. Σε αυτά τα «αγνοούμενα παιδιά» , περιλαμβάνονται τα 2.484 παιδιά που δεν βρέθηκαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες και τα 2.650 για τα οποία τα στοιχεία «ήσαν ανεπαρκή».
Επομένως τα 28.010 παιδιά του ΕΕΣ, δεν είναι τα 25.295 παιδιά που βρήκε και καταμέτρησε Ligue des Societes de la Croix Rouge, στις κομμουνιστικές χώρες τον Νοέμβριο του 1948. Όλοι οι κομμουνιστές που έχουν γράψει για το παιδομάζωμα αποδέχθηκαν και αποδέχονται μόνο αυτόν τον αρχικό αριθμός των 25. 295 , λες και ο πόλεμος και το παιδομάζωμα, δεν συνεχίστηκαν, ως τον Αύγουστο του 1949.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ligue des Societes de la Croix Rouge, που ανακοινώθηκαν την 1η Δεκεμβρίου του 1948 , τα Ελληνόπουλα που βρισκόντουσαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες, ήσαν κατανεμημένα ως εξής:
-2.000 είχαν ξεμείνει σε στρατόπεδα της Αλβανίας,
-2.650 ήσαν στη Βουλγαρία,
-3.000 στην Ουγγαρία,
-3.801 στη Ρουμανία,
-2.235 στην Τσεχοσλοβακία και
-11.609 στη Γιουγκοσλαβία.
Τον Νοέμβριο του 1948, προσπάθησε το ΚΚΕ να μεταφέρει τα 2000 παιδιά που δεν μπορούσε να θρέψει η Αλβανία με τραίνα για τη Ρουμανία, αλλά στα Σκόπια, τα κατέβασαν από το τραίνο σαν «μακεδονόπουλα» και τα κράτησαν . Έτσι τα παιδιά στην Γιουγκοσλαβία έγιναν 13.609.
Μετά την έρευνα της Ligue des Societes de la Croix Rouge , το ΚΚΕ μετέφερε τον Μάρτιο του 1949 στην Πολωνία , 2100 «φρέσκα παιδιά» , τα οποία συνόδευε ο Γενικός Επιθεωρητής , Γεώργιος Μανούκας και τον Ιούλιο του 1949, 300 «φρέσκα παιδιά» από τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Στερεά, στην Ανατολική Γερμανία.
Για αυτά, υπάρχουν όλα τα στοιχεία και δεν χωράει καμιά αμφισβήτηση.
Τον Αύγουστο του 1949, μετά την ήττα στον Γράμμο, και επειδή δεν «πέρναγαν» πια τα τραίνα από τα Σκόπια, στήθηκε αερογέφυρα Τίρανα-Βουδαπέστη, για την μεταφορά 2500 -3000 παιδιών στην Ουγγαρία. Ο ακριβής αριθμός αυτών των παιδιών είναι ακόμα άγνωστος, παρόλο που τα έχουν καταγράψει οι Ούγγροι.
Ο Γεώργιος Μανούκας
που ήταν υπεύθυνος για την παραλαβή τους δεν έδωσε αριθμό , αλλά αφηγείται:
«Ημέρα με την ημέρα περίμενα αεροπλάνα να μου φέρουν «φορτίο». Με είχαν διορίσει εκφορτωτή. Ξεφόρτωνα παιδάκια που είχαν αρπάξει «λάφυρα» απ' τη Ρούμελη και Θεσσαλία, απ' την Καρδίτσα και το Καρπενήσι Μόλις άνοιγε η πόρτα του αεροπλάνου ξεμυτούσε από ένα-ένα «καβουράκι». Έτσι είχαν καταντήσει απ' τις ταλαιπωρίες του δρόμου, κι απ' την «ειδική» περιποίηση που έτυχαν στην Αλβανία, ώστε δεν μπορούσε κανένα να κατέβη χωρίς βοήθεια τη σκαλίτσα του αεροπλάνου. Είχα βοηθό στο ξεφόρτωμα ένα Ρώσο ταγματάρχη. Αυτός συνόδευε την αποστολή. Σε ένα φορτίο ανακάλυψα και μια μικρή πατριώτισσά μου. Ήταν απ' το Καρπενήσι. Τη λέγανε Κυρίτση. Την είχαν αρπάξει στη μάχη του Καρπενησίου και την κουβάλησαν ως την Αλβανία».
Παράλληλα , επειδή η Βουλγαρία είχε «φρακάρει», μετέφεραν 4000 «φρέσκα παιδιά», από τη Μακεδονία και τη Θράκη, (που δεν τα είχε καταγράψει Ligue des Societes de la Croix Rouge), στην Πολωνία και την Ανατολική Γερμανία. Έτσι στα 25.295 ζωντανά παιδιά που καταμέτρησε Ligue des Societes de la Croix Rouge, το 1948, προστέθηκαν 9.400 παιδιά το 1949, και φτάσαμε στα 34.695.
Οι Ελληνικές αρχές κατάφεραν να συγκεντρώσουν αιτήσεις για την επιστροφή 9.838 παιδιών. Η Γιουγκοσλαβία επέστρεψε 557 παιδιά. Οι άλλες 9281 αιτήσεις απερρίφθησαν όλες, από τις ʼʼΛαϊκές Δημοκρατίεςʼʼ, που απάντησαν ότι, 552 από αυτά τα παιδιά ζούσαν και με τους δύο γονείς τους στις ʼʼΛαϊκές Δημοκρατίεςʼʼ, 1.496 ζούσαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες με τον ένα γονέα τους, 2.223 παιδιά δεν ήσαν το 1952 πια παιδιά , αλλά ενήλικα άτομα που ζούσαν στις ʼʼΛαϊκές Δημοκρατίεςʼʼ και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου είχαν επιστρατευτεί στον ΔΣΕ, 2.484 παιδιά δεν βρέθηκαν και 2.650 αιτήσεις είχαν ανεπαρκή στοιχεία.
Επομένως οι «Λαϊκές Δημοκρατίες» γνώριζαν την τύχη, μόνο 4271 παιδιών.Τα άλλα 5010 ήσαν αγνοούμενα, δηλαδή ήσαν «απώλειες».
Στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ τον Οκτώβρη του 1950 στη Ρουμανία, η Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ), ανακοίνωσε ότι τα παιδιά που ζούσαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες - πλην της Γιουγκοσλαβίας-μακριά από τις οικογένειες τους, ήσαν 17.902. Στην Γιουγκοσλαβία ζούσαν 13.609.
2.223 δεν ήσαν πια παιδιά και 2.048 «ζούσαν με τις οικογένειες τους». Δηλαδή στις Λαϊκές Δημοκρατίες τα ζωντανά παιδιά ήσαν 35782. Τα αγνοούμενα ήσαν 5010 και τα αζήτητα σκοτωμένα παιδιά από τη Στερεά Ελλάδα 880.
Σύνολο 41.672..
Αν στις 34.695 που έχουν καταγραφεί κατά τη μετακίνηση τους, προσθέσουμε τα 5890 σκοτωμένα παιδιά για τα οποία υπάρχουν στοιχεία, φθάνουμε σε έναν απολύτως ανάλογο αριθμό.40585. Τα χίλια που λείπουν, θα τα βρούμε πεθαμένα στις παιδουπόλεις.
Αυτό ήταν το Παιδομάζωμα !
Χρωστάμε την αλήθεια, στις ψυχές των νεκρών παιδιών της Ελλάδος !
ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ 67
