Η Ελλάς τελεί υπό μια νέα «κατοχή».
Θα μπορούσαμε να την ισχυριστούμε ως μια «γερμανική» ή ως «τροϊκανική».
Στην πραγματικότητα, είναι ελληνική και μάλιστα ενός πανάθλιου ελληνικού κράτους που έχει ισοπεδώσει τα πάντα.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά συστημικό. Αρχών και αξιών. Ζούμε, νυχτωνόμαστε και ξημερωνόμαστε σε ένα σάπιο εγχώριο μεταπολιτευτικό σύστημα μιας δυστυχισμένης και άμοιρης κοινωνίας. Έχουμε μια κατάχρηση εξουσίας από ομαδοποιημένους ανθέλληνες που, όμως, είναι νόμιμα εκλεγμένοι από τον ίδιο τον λαό. Αυτοί που κάνουν δοκιμές πάνω στις αντιδράσεις των μαζών.
Πρόκειται για μία αφετηρία, έναν πυλώνα της χειραγώγησης αφελών Νεοελλήνων για την εγκαθίδρυση μιας νέας τάξης πραγμάτων και ζητημάτων. Ο στόχος είναι ένας. Μια παγκόσμια συνείδηση εκμεταλλευόμενη την αποχαύνωση, την μειωμένη αντίληψη, τη χαλαρωμένη συνείδηση και την εξαθλιωμένη συνειδητότητα των νεόκοπων Ελλήνων.
Ετοιμάζουν μια τελική απόφαση και απόβαση στις υπάρχουσες κοινωνίες για τις κοινωνίες που θέλουν να δημιουργήσουν στο μέλλον. Ετοιμάζουν ανθρώπους να δέχονται εντολές και όχι να έχουν γνώμη. Τα μηνύματά τους θα έχουν φόβο, θα έχουν υποταγή, θα περιγράφουν άσχημες και προβληματικές καταστάσεις και ο κόσμος θα στέκει έντρομος με γουρλωμένα μάτια, ζητώντας να σωθεί.
Τότε, ως δια μαγείας, θα έρχονται οι «Σωτήρες» και θα «λύνουν» τα προβλήματά τους, ως ένα βαθμό, όμως, ώστε να καθησυχάζουν το πλήθος από την «επερχόμενη συμφορά». Έτσι, σαν ήρωες θα διαφημίζονται ότι δεν άφησαν να γίνει το μεγάλο κακό, αλλά το λιγότερο κακό. Δηλαδή, μια παραπλάνηση ενός αδαούς πλήθους. Αυτό έχει αρχίσει ήδη να γίνεται και να συμβαίνει μέσα από τα Μ.Μ.Ε., δηλαδή το λιγότερο κακό που ανακοινώνουν το θεωρούν «ανάπτυξη».
Καταλαβαίνω ότι ο γράφων μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους λίγο δυσνόητος, λίγο τρελός, ενδεχομένως να γίνονται και περίεργες σκέψεις σε αυτές τις γραμμές. Μπορεί να σας φανούν επιστημονική φαντασία Spielberg. Φτάσαμε, όμως, στο σημείο που οι καιροί μας προσπερνούν. Είμαστε στη μεριά της δικής μας ευθύνης και δεν πρέπει να την αφήσουμε να απομακρυνθεί. Βρισκόμαστε στο σημείο που το φως της γνώσης θα πρέπει να μας οδηγήσει στην άνοδο και όχι στην πτώση.
Έχουμε έναν Νεοέλληνα που ταλαντεύεται με την εθνική του ταυτότητα και προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα από την αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία και τη Φραγκοκρατία, τα Βαλκάνια και τη Δύση, με το όνομα Ευρώπη. Από τη μεριά μας ενδέχεται να κατηγορηθούμε για πατριδολατρία, για εθνικοεμμονή, από φιλελευθερομαρξιστικά στόματα, όπως και για ακραίο σωβινισμό. Μπορεί να κατηγορηθούμε, επίσης, για προγονοπληξία. Και γιʼ αυτό είμαστε έτοιμοι ως ιερή υποχρέωση στους προγόνους μας. Θα κατηγορηθούμε για συντηρητισμό, για προσπάθεια μύησης ή μίμησης προσωπικοτήτων, συνηθειών και καταστάσεων.
Όλα μπορούμε να τα περιμένουμε από ένα κράτος, ένα καθεστώς, με άσσο τους πολιτικούς εκπροσώπους, οι οποίοι εκμαύλισαν και διέφθειραν τον ίδιο τους τον εαυτό και, εν γένει, την κοινωνία. Τίποτα δεν θα μας κάνει εντύπωση από αυτούς τους υπανθρώπους που κατασπαταλήσανε άπειρα χρήματα, και έτσι διαβρωμένοι κοινωνικοπολιτικά σύρανε τις κοινωνίες σε κατακερματισμό. Αυτοί οι αγύρτες με την κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη διεφθαρμένη ολιγαρχία κάτω από ένα πελατειακό ορυμαγδό και με ένα σύστημα που ακόμα εξυπηρετεί συμφέροντα των ολιγαρχών και των ευνοουμένων.
Έλληνες, πρέπει να δείτε επιτέλους το «εθνικό όραμα» που είναι απαραίτητο όσο ποτέ στις νέες συνθήκες τάξης. Η χαλαρωμένη ιδεολογική κρίση θα προκαλέσει την νέα «Μικρασιατική καταστροφή» εντός των τειχών. Ο αστικός εκσυγχρονισμός θα πρέπει να συναρθρώσει σε μία διαδικασία μια εθνική ομογενοποίηση κάτω από το ίδιο ιδεολογικό επιστέγασμα και με συγκεκριμένο κοινωνικό περιεχόμενο.
Όχι, λοιπόν, σε μία Ευρώπη αστική με πρόσωπο ατομιστικό, όχι σε μία παγκοσμιοποίηση με δόντια λυσσασμένου λύκου.
Έξω το «κατοχικό» καθεστώς και το ειδεχθέστατο έγκλημα εις βάρος του λαού και του έθνους.
Έξω τα προπαγανδιστικά παπαγαλάκια του νεοταξικού εκβιασμού και τρόμου.
Έξω οι ολετήρες και οι αμερικανομαρξιστές των χλιδάτων σαλονιών και των γεμάτων ψυγείων απʼ τη φτώχεια του παρασυρμένου νεόπτωχου Έλληνα.
Εμπρός για μια εθνική προοπτική.
«Ευχαριστώ τους Θεούς που γεννήθηκα Έλληνας και όχι βάρβαρος, άντρας και όχι γυναίκα, ελεύθερος και όχι δούλος»
ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΤΡΑΝΟΣ
