Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να μας κάνει να πλήξουμε ποτέ. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι κάτι παραπάνω από κόμμα. Είναι στάση και τρόπος ζωής που υιοθέτησε όλες τις ρυπαρές αξίες του σημερινού κόσμου.
Η εξαθλίωση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου βρίσκει τον ιδανικότερο εκφραστή της στο πρόσωπο αυτού του θνησιγενούς (από)κόμματος.
Έτσι, καμιά έκπληξη δεν μας προκάλεσε η δημοσιοποίηση της είδησης ότι η οικονομική διαχείριση του κόμματος, επί των ημερών και των έργων του Γιωργάκη Παπανδρέου και συγκεκριμένα την περίοδο 2004-2010, οδήγησε σε «μαύρη τρύπα» ύψους 115 εκατομμυρίων ευρώ! Θα ήταν μέγιστο λάθος να αντιληφθεί κάποιος την όλη υπόθεση ως μια αντιπαράθεση του «καλού» Βενιζέλου, ο οποίος -υποτίθεται- θέλει να βάλει σε μια τάξη το ΠΑΣΟΚ, με τον «κακό» Παπανδρέου, ως εκφραστή της αλόγιστης σπατάλης χρημάτων, προκειμένου να κάνει το κέφι του. Τα ζητήματα που τίθενται είναι υπεράνω της όποιας προσωπικής αντιπαράθεσης, για την επικυριαρχία σ’ ένα πολιτικό πτώμα, που μπορούν να έχουν ο «Ντούτσε» του ΠΑΣΟΚ με τον προκάτοχό του.
Ο Βενιζέλος δεν αποτελεί προϊόν πολιτικής παρθενογένεσης, ούτε εμφανίστηκε προσφάτως στο ΠΑΣΟΚ. Ήταν πάντοτε ένα από τα κορυφαία στελέχη του κόμματος και ειδικότερα από το 2004, όταν και ανέλαβε ο Τζέφρυ την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το αναμφισβήτητο «νούμερο 2» στην κομματική ιεραρχία. Επομένως, δεν υπήρχε περίπτωση να μην ήταν ενήμερος για τις οικονομικές ατασθαλίες του Γιωργάκη. Το θέμα είναι ότι οι αρμόδιοι εισαγγελείς που ερευνούν τα οικονομικά των κομμάτων θα έχουν πολύ ενδιαφέρουσα εργασία να κάνουν. Αυτό συνεπάγεται ότι αν όλα βαδίσουν όπως πρέπει, με αποφασιστικότητα, χωρίς δισταγμούς και «παραθυράκια», θα πρέπει να δώσουν λογαριασμό (και να τον πληρώσουν κιόλας…) τόσο ο «παγκόσμιος τουρίστας» Τζέφρυ, όσο και ο διάδοχός του, αρχομανής «Μπένυ». Θα πρέπει να εξηγήσουν πού και πώς δαπανήθηκαν δάνεια συνολικού ύψους 125 περίπου εκατομμυρίων ευρώ, μεγάλο μέρος των οποίων εισπράχθηκε μετά τις εκλογές του 2009 από την Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ). Επίσης, θα πρέπει να εξηγήσουν πώς αποπληρώνονται τα δάνεια αυτά, από την στιγμή που τα έσοδα (εκ της κρατικής επιχορήγησης) ενός κόμματος με καταγεγραμμένο εκλογικό ποσοστό στο 12% (17 Ιουνίου 2012) και δημοσκοπικά σήμερα στο 5-8% (αν και η πραγματικότητα είναι ότι κινείται στα όρια του 3%) είναι πολύ μικρότερα των όσων εισέπραττε μέχρι πριν έναν χρόνο. Πώς μια κρατική τράπεζα χρηματοδοτεί ένα κόμμα χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις για την αποπληρωμή των δανείων; Εκτός και αν θεωρούσαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα κυβερνούσε την Χώρα εσαεί… Επειδή σε ανάλογες περιπτώσεις, οι οποίες αφορούν σε απλούς πολίτες, οι τράπεζες έχουν φροντίσει να «ξεζουμίσουν» προκαταβολικά τον δανειολήπτη, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιστροφή (και όχι μόνον) των χρημάτων, έχουμε την εύλογη απορία τι πρόκειται να συμβεί στην συγκεκριμένη περίπτωση. Έχουν προσημειωθεί ακίνητα του κόμματος ή περιουσιακά στοιχεία των Παπανδρέου και Βενιζέλου, ως εγγύηση για την επιστροφή των δανεικών; Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, η οποία είναι και η πιο πιθανή (για να μην πούμε απολύτως σίγουρη), το σκάνδαλο αγγίζει και άλλους…
Εκείνα, λοιπόν, τα πολιτικά ανδρείκελα, που ισχυρίζονται αναιδώς και ψευδώς ότι «έσωσαν» την Χώρα από την χρεοκοπία, θα πρέπει να λογοδοτήσουν πώς κατάφεραν να χρεοκοπήσουν (και) οικονομικά το κόμμα τους (μαζί με την πολιτική χρεοκοπία) και πώς θα πληρώσουν όσα οφείλουν στους Έλληνες φορολογούμενους (μέσω της κρατικής ΑΤΕ). Εις ό,τι αφορά, μάλιστα, τον Βενιζέλο, θα μπορούσαμε να του υπενθυμίσουμε τα όσα οι «παπανδρεϊκοί» του καταλογίζουν σχετικά με το πόρισμα των ορκωτών λογιστών για τον «Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης- Θεσσαλονίκη 1997», επί υπουργίας Βενιζέλου στο Πολιτισμού. Οι όποιες εσωκομματικές εκκαθαρίσεις, αλχημείες και αλληλομαχαιρώματα ανάμεσα στις φατρίες του «Ντούτσε» και του «Άβερελ Ντάλτον», για την τύχη αυτού του αντεθνικού, αντιλαϊκού και ανάλγητου κομματικού κατασκευάσματος, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Όσο πιο γρήγορα διαλυθεί αυτό το σίχαμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου, τόσο το καλύτερο. Αυτό, όμως, το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δύο αδίστακτων τύπων, οι οποίοι ανερυθρίαστα ξεπούλησαν την Χώρα στους διεθνείς τοκογλύφους, πρέπει να μας κάνει να δούμε το θέμα και αλλιώς. Ότι αυτά τα αποτυχημένα, ανάλγητα και λαομίσητα υποκείμενα, αυτοί οι φελλοί της πολιτικής (που σε αντίθεση με τους κανονικούς φελλούς, δεν πρόκειται να επιπλεύσουν μετά το ναυάγιο του ΠΑΣΟΚ) συχνά-πυκνά εκτοξεύουν λεκτικούς βόθρους σε βάρος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Οι εκπρόσωποι αυτού του κομματιδίου, το οποίο έκλινε σε όλες τις πτώσεις την λέξη «κλέφτης» και «προήγαγε» σε κοινωνική επιστήμη την διαφθορά, την μίζα και την ρεμούλα, έχουν το απύθμενο θράσος να εκστομίζουν λέξεις χωρίς νόημα, όπως «συνταγματικό τόξο», «νομιμότητα», «δημοκρατικές δυνάμεις». Λέξεις, που η ουσία τους έχει μαστιγωθεί και κατακρεουργηθεί από τους πολιτικούς, και ποινικά υπόλογους, απατεώνες του ΠΑΣΟΚ. Και όμως, αυτά τα δακτυλοδεικτούμενα υποκείμενα, τους στραγγαλιστές της Εθνικής Κυριαρχίας και τους γκρεμιστές κάθε Λαϊκής κατάκτησης, οι «πατριώτες» της Ν.Δ. δεν έχουν τον παραμικρό ηθικό και πολιτικό ενδοιασμό για συνεργασία μαζί τους. Ίσως γιατί και η ίδια έχει μερίδιο ευθύνης για το ξεπούλημα της Χώρας, ως γνήσιο τέκνο της μεταπολίτευσης. Για να μην μιλήσουμε, φυσικά, και για τα δικά της χρέη προς τις τράπεζες. Μην σας φανεί καθόλου περίεργο αν η επόμενη «μαύρη τρύπα» είναι στο κομματικό ταμείο της Ν.Δ. Γι’ αυτό, άλλωστε, και τηρούν σιγήν ισχύος για τα οικονομικά εγκλήματα του ΠΑΣΟΚ.
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
