«Τρείς σφαλιάρες την ημέρα, τον φασίστα κάνουν πέρα». Έτσι τιτλοφορείται χθεσινό άρθρο της ‘‘Αυγής’’, το οποίο υπογράφεται από κάποιον Γιώργο Ανανδρανιστάκη.
Εάν πραγματικά ισχύει η θεωρία ότι τα επίθετα των Ελλήνων αποτελούν δημιούργημα κάποιου επαγγέλματος ή συγκεκριμένης ιδιότητας, τότε στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανανδρία είναι, λογικά, η ιδιότητα εκείνη η οποία χάρισε το επίθετο στον συγκεκριμένο ψευτόμαγκα.
Αναφερόμενος, σ’ ένα άρθρο ‘‘πολτό’’, τόσο στα λεγόμενα του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, όσο και στην συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις, όπου φυσικά διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, με επιχειρηματολογία ‘‘των οπισθίων’’, καταλήγει τον κόλαφό του ως εξής: «Την ώρα που ο χουνταίος μιλούσε για Χίτλερ και Μεταξάδες, οι εργαζόμενοι του Κρατικού Νίκαιας πέταγαν έξω με τις κλωτσιές τα ούγκανα της Χρυσής Αυγής, που είχανε πάει να διαμαρτυρηθούν, επειδή το νοσοκομείο περιθάλπει και αλλοδαπούς. Μπράβο παιδιά, να αγιάσει το πόδι σας! Αυτό θέλουν οι φασίστες, κλωτσιές από παντού, μέχρι να καταλήξουν εκεί όπου τους αξίζει: Στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας». Σε συνδυασμό με το προκλητικό, ψευτονταηλίδικο, τίτλο, εκφράσεις όπως: «να αγιάσει το πόδι σας, αυτό θέλουν οι φασίστες, κλωτσιές από παντού» είναι ολοφάνερο ότι προτρέπουν στην ανοιχτή και απροκάλυπτη βία.
Ανεξαρτήτως του ότι καμιά ‘‘κλωτσιά’’ δεν έπεσε σε κανένα Χρυσαυγίτη ή Χρυσαυγίτισα στη Νίκαια και πέρα από τους όποιους ‘‘ευσεβείς πόθους’’ διαφόρων… ανανδρανιστάκηδων, που αποδεικνύονται ‘‘όνειρα… ανοιξιάτικης νυκτός’’, αυτό που έχει σημασία είναι το ανοιχτό κάλεσμα στην βιαιοπραγία. Είναι βέβαιο, όμως, ότι κανείς δεν πρόκειται να σχολιάσει, έστω και ελάχιστα, την προκλητικότητα του εν λόγω σαχλόμαγκα, του οποίου η συμπεριφορά θυμίζει κάτι από Νίκο Ρίζο στις ταινίες του παλιού καλού Ελληνικού Κινηματογράφου, δεκαετία του ’60.
Από την άλλη, σκεφτείτε τι θα γινόταν αν ένα τέτοιο άρθρο γραφόταν στην εφημερίδα ή το ιστολόγιο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με άμεση προτροπή για βιαιοπραγία εναντίον πολιτικών αντιπάλων, τι θα συνέβαινε. Πρώτο θέμα θα γινόταν σ’ όλα τα δελτία ειδήσεων, αφήστε δε που θα έκανε παρέμβαση μέχρι και ο... Μουίζνιεκς. Τώρα, όμως, μουγκαμάρα. Άκρα του τάφου σιωπή. Προσωπικά, πάντως, πολύ θα ήθελα να δω τον Ανανδρανιστάκη να επιχειρεί να κάνει πράξη τον τίτλο του άρθρου του απέναντι στον υποφαινόμενο. Θα είχε πολύ, μα πάρα πολύ, ενδιαφέρον... Κατά τα’ άλλα, και επειδή πολύ ασχοληθήκαμε , μ’ έναν που λέγεται Ανανδρανιστάκης, δεν γνωρίζουμε αν το πολιτικό του παρελθόν είναι ‘‘κόκκινο’’ ή ‘‘ροζ’’. Αν παραπέμπει, δηλαδή στους ‘‘ορθόδοξους’’ του ΚΚΕ ή τους ‘‘αναθεωρητές’’ του ΚΚΕ εσωτερικού. Είτε εξωτερικού είτε εσωτερικού η ιδιότητα του κουμουνιστή, πάντως, είναι αναμφισβήτητη, φέρνοντας στο νου ένα παλιό σύνθημα της δεκαετίας του ’80: «το πολύ το κάπα-κάπα κάνει το παιδί….»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
