Είναι αυταπόδεικτη η ανάγκη διασκυβέρνησης της Πατρίδας μας απο το Κίνημα μας.Οι λόγοι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι,ευλόγως κατανοητοί απ όποιον θέλει να δει και να αντιληφθεί τη σκληρή ιστορική συγκυρία που η Θεία Πρόνοια μας τιμά να ζούμε στον παρόντα Χρόνο. Ας δούμε ομως το χωροχρονικό,γεωγραφικό και πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο της ευρύτερης περιοχής που καλούμαστε να δραστηριοποιηθούμε ως Λαός για ν αποκτήσουμε μια ευρύτερη οπτική θέαση των συνθηκών υπό τις οποίες καλούμαστε να λειτουργήσουμε.
1.ΒΑΛΚΑΝΙΑ.Η Ελλας,μάνα του Πολιτισμού της χερσονήσου του Αίμου,βρίσκεται σε συνεχή πολιτισμική υποχώρηση.Το Αλβανικό κράτος.ως γνήσιο εκ γεννετης παράσιτο γεννηθέν εκ των μεγάλων δυνάμεων και προστατευθέν υπ αυτών σε όλη τη διάρκεια της μη κομμουνιστικής διακυβέρνησης του(καθότι ως κομμουνιστικό αποτελούσε ιδιάζουσα ιδιαιτέρως ρυπαρή περίπτωση α-πολιτισμου και διαφθοράς ακόμα και για τα κομμουνιστικά δεδομένα),βρήκε προστάτη την Τουρκία."Βγάζει γλώσσα" για τον καθορισμό ΑΟΖ,επιχειρεί θέσπιση νόμων απολύτως ανθελληνικών,επιχειρεί δόλια(πως άλλως) υφαρπαγή περιουσιών και επιχειρεί την πλήρη κατατρομοκράτηση του ελληνικού πληθυσμού καθώς και την στατιστική εκμηδένιση του μέσω της "απογραφής" που διενήργησε,διάτρητης από κάθε άποψη.
Το σκοπιανό κρατικό μόρφωμα,δημιουργηθέν εκ του Τίτο ανεχθέν υπό της Ελλάδος όσο εμείς "ανήκαμεν εις την Δύσην" και στα πλαίσια του διπολικού κόσμου κλείναμε τα μάτια ως το πρόβλημα της Μακεδονιας να μην υπήρχε,βρήκε θαλπωρή στη Τουρκική και Αμερικανική αγκαλιά και αφού το ελλαδικο κράτος (η μήπως ελλαδικό μόρφωμα-διότι αυτό κράτος δεν είναι ούτε κατά τα τυπικά χαρακτηριστικά του)απεμπόλησε σιωπηρώς αρχικά και πανθομολουμένως ανοικτά στη συνέχεια την απόφαση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών "ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"-η οποία βάσει Συντάγματος μόνο απο νεώτερη απόφαση του ίδιου συμβουλίου μπορεί να καταργηθεί -δείχνει ανυποχώρητο στις διεκδικήσεις του και μόνο ο φόβος για τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας-που περιλαμβάνει ανγκαστικά απόσπαση μέρους του και προσάρτηση του στο Αλαβανικό μόρφωμα-μπορεί πρακτικά να το κάνει να συνετιστεί,μη θέλοντας ν ανοίξει και άλλο μέτωπο...εκτός αν ο Αμερικανός πάτρωνας αποφασίσει να δώσει εις βάρος της Ελλάδος οτι του στερήσει προς όφελος της Αλβανίας.Κοντολογίς...ευτυχώς που δεν έχουμε να καθορίσουμε ΑΟΖ και με τους Σκοπιανούς....Εν τω μεταξύ,η υφαρπαγή Ελληνικών συμβόλων,συνεχίζεται απρόσκοπτα Η Τουρκία,είναι πολύ πιο σύνθετη περίπτωση...Ανοίγει μέτωπα(Συρία),απειλεί για την ΑΟΖ και εξοπλίζεται συνεχώς.
Η ποιοτική αναβάθμιση της(ως αποτέλεσμα και της ακμάζουσας οικονομίας της) είναι αλματώδης,αποκτά στέρεες βάσεις για μια πολεμική βιομηχανία,εξάγει ήδη κάποια οπλικά συστήματα (όχι απαραιτήτως ποιοτικά,αλλά αυτό είναι θέμα χρόνου)και προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τα δυτικά όπλα στο βαθμό που δύναται,δέσμια κι αυτή των Αμερικανών.Παράλληλα,ηττάται συνεχώς στο Κουρδιστάν,η κατάρρευση του 'Ασσαντ μόνο πιθανή δεν είναι και δυναμιτίζει τις ήδη τεταμένες σχέσεις της με τη Ρωσσία,οι οποίες,κυρίως για λόγους γεωπολιτικούς, θα είναι πάντα επισφαλείς.
Παράλληλα,διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο στο θέμα της Κύπρου και τις εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική.Μετά τις αμερικανοκίνητες "ανοίξεις"του Μαγκρέμπ,το διορισμό του φιλοαμερικανού και τουρκόφιλου Μόρσι στην Αίγυπτο,το Συριακό,την Αμερικανική εμπλοκή στην Υεμένη και την προετοιμαζόμενη κατάρρευση του καθεστώτος στην Ιορδανία,διαμορφώνεται ένας πανίσχυρος σουνιτικός βραχίονας ,έτοιμος να πνίξει το σιιτικό Ιράν.Δεν πρέπει να υποτιμούμε το παράγοντα της πλούσιας σουνιτικής Σ.Αραβίας(ουαχαμπιτικό δόγμα) η οποία εμφανίζει τρεις τερατώδεις αδυναμίες.Πρώτον,στις απέραντες ερήμους της είναι πρακτικά αδύνατον να εφαρμοστεί η κρατική εξουσία σε περίπτωση αντάρτικου.Δεύτερον,το καθεστώς είναι κυριολεκτικά σαπισμένο και απαξιωμένο και τρίτον....σχεδόν το σύνολο της πετρελαικής παραγωγής της είναι στα ανατολικά...στον Περσικό κόλπο όπου οι κάτοικοι είναι.....σιίτες επηρεαζόμενοι απ το Ιράν! Σε άμεση σχέση πρέπει να δούμε την αλλαγή των δεδομένων στη Κύπρο.
Αν εκλεγεί ο απροκάλυπτα δουλοπρεπής φιλοσιωνιστής Αναστασιάδης -ο οποίος είχε ταχθεί αναφανδόν και ανερυθριάστως υπέρ του σχεδίου Αναν-και με δεδομένη τη προσφυγή στο μνημόνιο ,οι ορίζουσες του Κυπριακού προβλήματος αλλάζουν δραματικά εναντίον του Ελληνισμού.Η Κύπρος αδυνατίζει γεωπολιτικά,οικονομικά,κοινωνικά.Η πληθυσμιακή τάση μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων,είναι δραματικά εχθρική.Τα κοιτάσματα,γίνονται βραχνάς στα χέρια μιας κρατικής οντότητας ανίκανης να τα υπερασπιστεί.Δημιουργείται γεωπολιτικό κενό και κάποιος θα το καλύψει με την Τουρκία έτοιμη και πρόθυμη. Η παράλληλη επέκταση του Ισλαμικού φονταμενταλισμού στην Αφρική,δίνει στρατηγικό βάθος στο σουνιτικό Ισλάμ,στις πιο ακραίες μορφές του.Δημιουργείται στο υπογάστριο και της Δυτικής Ευρώπης μια βραδυφλεγής βόμβα η οποία παράλληλα είναι μακρυά από το χώρο δράσης της Ισραηλινής αεροπορίας.
Η Αλγερία και η Νιγηρία,δεν ειναι Σουδάν.Το χέρι του Ιράν ,που φτάνει στο Σουδάν,δε δείχνει ικανό να φτάσει ως την άλλη άκρη της Αφρικανικής ηπείρου. Από την άλλη πλευρά,η Ευρώπη.Πέραν της κρίσεως,υπάρχει ο δημογραφικός μαρασμός της ηπείρου μας.Καλούμαστε να λειτουργήσουμε σ ένα γεωπολιτικό χώρο με εγγενείς αδυναμίες και δυσεπίλυτα προβλήματα.Η Ευρώπη έχει ήδη χρεωκοπήσει ηθικά και πολιτισμικά.Η οικονομική χρεωκοπία είναι δευτερευούσης σημασίας.Απόλυτα υποταγμένη σε εξω- ευρωπαικές γεωπολιτικές και κοινωνικές επιλογές,πέρασε τη θηλιά στον ίδιο της το λαιμο. Για να συμπληρώσουμε το γενικό περίγραμμα όμως,πρέπει να υπολογίσουμε τον Ρωσσικό παράγοντα.Οτιδήποτε μπορεί να μας αφορά άμεσα η έμμεσα είναι απολύτως ημιτελές αν δεν υπολογίσουμε την παράμετρο αυτή,κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου. Η Ρωσσία,μια χώρα με σύνορα από την Ιαπωνία ως τη Φινλανδία,θα αποτελούσε γεωπολιτικό παράδοξο ως ενιαίο κράτος αν το μεγαλύτερο μέρος της δεν ήταν σχεδόν αφιλόξενο κλιματολογικά('αρα και πολύ δύσκολο να κατοικηθεί),αν δεν ήταν μια πυρηνική δύναμη και αν η ψυχολογική και πνευματική ισχύς του Λαού της δεν ήταν τόσο σύμφωνη με την στρατιωτική και πυρηνική ισχύ της....ειδικά μια χώρα με τόσο επίζηλες πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι πραγματικός άθλος να τις διατηρεί υπό ενιαία κρατικη ισχύ σε τόσο μεγάλη έκταση απο την εποχή του Μεγάλου Πέτρου.
Η συνεχής άνοδος της Ρωσσικής οικονομίας,ενώ αδυνατεί να συγκαλύψει ακόμα και τα κομμουνιστικά κατάλοιπα διαχείρισης και την τεχνολογική καθυστέρηση σε πολλούς τομείς ,συνεισφέρει τα μέγιστα στο γεωπολιτικό σχεδιασμό και το διπλωματικό βάρος της χώρας.Ενα εξαιρετικό διπλωματικό σώμα το οποίο ακολουθεί τη βυζαντινή διπλωματική παράδοση-επί της οποίας θεμελιώθηκε-υποστηριζόμενο από φρενήρεις ρυθμούς επανεξοπλισμού και ανανέωσης υπαρχόντων οπλικών συστημάτων ,απλώνει το΄χέρι της Ρωσσικής σιδηράς πυγμής(συστατικό στοιχείο της Ρωσσικής ψυχολογίας)όλο και μακρύτερα,τείνοντας να αναβιώσει την Τσαρική παράδοση ισχύος και την κομμουνιστική υπερδύναμη.Δεν εξετάζουμε εδώ το τότε απάνθρωπο καθεστώς που επί 70 χρόνια καταπίεσε,βασάνισε,εξευτέλισε το Ρωσσικό Λαό ,διαδεχόμενο ένα επίσης καταπιεστικό καθεστώς.Μας ενδιαφέρει μόνο το γεωπολιτικό βάρος του Ρωσσικού γίγαντα,εξ άλλου τα συμφέροντα των κρατών ορίζονται πάγια βάσει γεωπολιτικής και όχι καθεστώτων τα οποία όσο μονολιθικά κι αν δείχνουν ,καταρρέουν σε χρόνους ανθρώπινους ,σε αντίθεση με την αμετάβλητη γεωγραφία.
Η Ρωσσία,αποτελεί εμμέσως την ατμομηχανή της Ευρωπαικής οικονομικής παραγωγής.Το 60% της γερμανικης βιομηχανικής παραγωγής,εξαρτάται από το Ρωσσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο.Χιλιόμετρα αγωγών δίνουν ζωή στην κεντρική Ευρώπη παρέχοντας κάτι που η Ευρώπη δε θ αποκτήσει ποτέ.Ενέργεια συνεχή,με σταθερή ροή και μελλοντικά πολυετή συμβόλαια απρόσκοπτης παροχής της.Αν συνυπολογίσουμε τη σταδιακή εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας από τη Γερμανία,αντιλαμβανόμαστε το γεωπολιτικό βάρος της Ρωσσίας συνεχώς αυξανόμενο. Κεντρικό σημείο στο σχεδιασμό της Ρωσσίας από την εποχή των Τσάρων αποτελεί το Αιγαίο και η Α.Μεσόγειος.Η λεγόμενη "εξοδος στις θερμές θάλασσες".,είναι ζωτικής σημασίας για τη Ρωσσική ναυσιπλοία ,εμπορική και στρατιωτική από την εποχή της συνθήκης του Κιουτσούκ-Καιναρτζή.Το ειδικό καθεστώς διέλευσης των Στενών,το αποδεικνύει. Ας αποφύγουμε να αναφερθούμε στα σημεία τριβής ανα την υφήλιο του Ρωσσικού παράγοντα με τον Αμερικανικό και τους συμμάχους του(π.χ Κουρίλες νήσοι με την Ιαπωνία,αμερικανικές βάσεις στις Φιλιππίνες κ.λ.π).Και μόνη η εμπλοκή της Ρωσσίας στο Συριακό, η διατήρηση της βάσης στην Ταρτούς,η οικονομική επιρροή στη Κύπρο,φέρνει τη Ρωσσική ισχύ ένα βήμα από την ισχυρότερη βάση του Σιωνισμού παγκοσμίως(μετά τΙς ΗΠΑ) ,το κράτος του Ισραήλ,διπλα στο σιιτικό Ιρανικό κέντρο βάρους...τη στιγμή που η αντοχή της δοκιμάζεται ενάντια στο Ισλάμ με το Τσετσενικό πρόβλημα. Ολα αυτά δε σημαίνουν οτι η Ρωσσία είναι κράτος πρόδηλα αντισιωνιστικό,ούτε η όποια συμμαχία πρέπει να εθελοτυφλεί.
Σημαίνουν όμως ότι.για να το πούμε απλά "μας έχουν γεωπολιτική ανάγκη".Το Αιγαίο μας,είναι η δίοδος,η διέλευση ,η οποία επιπροσθέτως είναι πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο το οποίο οι Ρώσσοι ξέρουν να εκμεταλλευτούν,ενω οι ελλαδικές προδοτικές κυβερνήσεις ουδέποτε ασχολήθηκαν να αντλήσουν.Οι συγγενείς πολιτιστικοί και θρησκευτικοί δεσμοί,διευκολύνουν την προσέγγιση.Η πώληση τους επόμενους μήνες των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ ,για τις οποίες οι ρωσσικοί ενεργειακοί κολοσσοί εχουν ήδη υποβάλλει μη δεσμευτικές προσφορές ,αποκτά ξεχωριστή σημασία.Η Ελλάδα μπορεί να εμπλέξει το ρωσσικό παράγοντα υπέρ της ,ακόμα και παραχωρώντας ναυτικές βάσεις και διευκολύνσεις ,και ν αποκτήσει μέγιστο γεωπολιτικό βάρος ισορροπώντας την οικονομική μειονεξία της. Ποιος ΕΛΛΗΝΑΣ θα εμπιστευόταν τέτοιους χειρισμούς στο σημερινά πολιτικά κόμματα του μνημονίου και την αριστερά?Εξ άλλου,όπως οι ίδιοι έχουν δηλώσει...το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του !!! Εμείς θέλουμε το Αιγαίο κλειστή ελληνική θάλασσα όχι διότι είμεθα αιμοδιψείς αλλά διότι μόνο έτσι η Ελλάς μπορεί να επιβιώσει βάσιμα στο εγγύτερο μέλλον και να προβάλλει την ελληνική στρατιωτική και διπλωματική ισχύ ως τα όρια των σκλαβωμένων πατρίδων της Βασιλεύουσας, του Πόντου, της Ιωνίας,της Αμμοχώστου,να αποκτήσει στρατηγικό βάθος ο Ελληνισμός ώστε κάποια στιγμή να προβαλλει....
ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ,ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΤΡΑΝΗ !
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ !!!
ΤΑΛΩΣ
