Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Συγκλονιστική ομολογία Βενιζέλου: Έχει αντίγραφα των αμυντικών σχεδίων της χώρας σπίτι του


Οι δηλώσεις Βενιζέλου στην Βουλή κατά την διάρκεια των ομιλιών των βουλευτών και πριν την ψηφοφορία για τις ποινικές ευθύνες περί της Λίστας Λαγκάρντ, χαρακτηρίστηκαν από την αλαζονεία και την σιγουριά που του προσέφερε η συμφωνία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ για την αθώωση του. Ήταν δε τόσο σίγουρος που από μόνος του ζήτησε την ικανοποίηση της αντιπολιτεύσεως στο ζήτημα της διαδικασίας της ψηφοφορίας. Όμως σημασία εδώ δεν έχει το ποια διαδικασία εν τέλει ακολουθήθηκε, όσο το τι είπε στην ομιλία του ο κ. Βενιζέλος, πρόεδρος του ετοιμοθάνατου ΠΑΣΟΚ.

Μέσα στην αλαζονεία του, λοιπόν, ο Βενιζέλος δεν σκεφτόταν και πολύ, μάλλον, τι έλεγε προκειμένου να «πικάρει» και να προκαλέσει τον Ελληνικό Λαό. Έτσι, μεταξύ άλλων, είπε ότι έχει στο σπίτι του φωτοτυπία των αμυντικών σχεδίων της χώρας από τότε που ήταν υπουργός εθνικής αμύνης. Συγκεκριμένα προσπαθώντας να δικαιολογήσει την παρουσία αντιγράφου της «Λίστας Λαγκάρντ» σπίτι του, είπε:
"Μου λέτε γιατί πήρα αντίγραφο της λίστας στο σπίτι μου. Γιατί να μην το πάρω; Μήπως δεν έχω ψηφιακή φωτοτυπία των αμυντικών σχεδίων της χώρας από τη θητεία μου στο υπ.Άμυνας; Βεβαίως και έχω. Πώς πήγαινα στο ΚΥΣΕΑ και στο ΝΑΤΟ;"
Φυσικά δεν μπορεί κανείς να απαντήσει στην συγκλονιστική ομολογία Βενιζέλου με άλλο τρόπο πέραν του να τον κοιτά αποσβολωμένος από το μέγεθος του πολιτικού παχυδερμισμού του. Τι να πρωτοπεί κανείς στο «γιατί να μην πάρω;», όσον αφορά τα αμυντικά σχέδια της χώρας; Μήπως επειδή στα αμυντικά σχέδια της χώρας περιλαμβάνονται τα αμυντικά σχέδια της Θράκης μας και αυτός έχει στο κόμμα του βουλευτή που δηλώνει τούρκος και φωτογραφίζεται με την σημαία της «ανεξάρτητης θράκης»; Πόσες αλήθεια οι πιθανότητες να έχει βρεθεί στο σπίτι του προέδρου του ο κ. Χατζηοσμάν; Μήπως επειδή απαγορεύεται ρητώς και κατηγορηματικώς από το νόμο και τον κανονισμό το να πάρει κανείς σπίτι του ένα διαβαθμισμένο έγγραφο; Και όταν μιλάμε για τα έγγραφα που αφορούν τα αμυντικά σχέδια της χώρας, δεν μιλάμε φυσικά για διαβάθμιση «απορρήτου» ή «άκρως απορρήτου», αλλά για διαβαθμίσεις αυστηρότερες που αφορούν έγγραφα του ΝΑΤΟ.
Βάσει του νόμου ο κ. Βενιζέλος ως τότε Υπουργός Αμύνης θα έπρεπε να χρεωθεί, υπηρεσιακώς, τα εν λόγω  έγγραφα, προκειμένου να μεταβεί στο ΝΑΤΟ ή ΚΥΣΕΑ, όπως αναφέρει η δήλωση του, και ακολούθως να κλείσει το χρεωστικό, με την επιστροφή αυτών των εγγράφων στην υπηρεσία, της οποία προφανώς δεν αποτελούσε ποτέ «δερβέναγα» ή «θεό», αλλά απλά τον πολιτικό επικεφαλής. Οπότε σε καμμία των περιπτώσεων δεν δικαιούταν μια «φωτοτυπία για το σπίτι». Στην προκειμένη περίπτωση, βεβαίως, και αφού υπάρχει ομολογία θα πρέπει να επέμβει ο εισαγγελέας και να τιμωρηθούν από τον Βενιζέλο, μέχρι και τον υπάλληλο που του έβγαλε την φωτοτυπία, βάσει των άρθρων 146 και 147 του Ποινικού Κώδικα, σχετικά με την παραβίαση μυστικών της Πολιτείας.
Ιδού  και τα σχετικά άρθρα:
Αρθρο: 146
Ημ/νία: 01.01.1951
Ημ/νία Ισχύος: 01.01.1951
Περιγραφή όρου θησαυρού: ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Τίτλος Αρθρου
Παραβίαση μυστικών της Πολιτείας
Λήμματα
ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (Π.Κ.), ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΜΥΣΤΙΚΩΝ
Κείμενο Αρθρου
1. Όποιος με πρόθεσή του και παράνομα παραδίδει ή αφήνει να περιέλθουν στην κατοχή ή τη γνώση άλλου έγγραφα, σχέδια ή άλλα πράγματα ή ειδήσεις που τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απέναντι σε ξένη κυβέρνηση, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.
2. Σε καιρό πολέμου ο υπαίτιος τιμωρείται με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
Αρθρο: 147
Ημ/νία: 01.01.1951
Ημ/νία Ισχύος: 01.01.1951
Περιγραφή όρου θησαυρού: ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Λήμματα
ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (Π.Κ.), ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΜΥΣΤΙΚΩΝ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΜΕΛΕΙΑ
Κείμενο Αρθρου
Όποιος γίνεται από αμέλεια υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο, αν αυτά τα σχέδια, τα έγγραφα, τα πράγματα ή οι ειδήσεις τού είναι εμπιστευμένα υπηρεσιακώς ή τού είναι προσιτά χάρη στη δημόσια υπηρεσία του ή χάρη σε εντολή της αρχής ή τα έμαθε λόγω μιας σύμβασης από εκείνες που αναφέρονται στο άρθρο 145 του Κώδικα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.