Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

   Αν σήμερα η ζωή έχει οδηγηθεί σε τραγικά αδιέξοδα,αν όλο και περισσότεροι το διαπιστώνουν και το αντιλαμβάνονται,αν μια όσμη θανάτου και προοιούσας σήψεως έχει πλέον κυριαρχήσει και εγκατασταθεί στο τυμπανιαίο πτώμα μιας πρώην πλουσιοφορεμένης κοινωνίας,τότε σίγουρα υπάρχει κάποια αιτία η αιτίες.Ισως μια θεμελιώδης διάκριση που θα πρεπε να γίνει,από την αρχή κιόλας τηςδιατύπωσης του συλλογισμού και των ερωτημάτων μας,είναι η διάκριση αιτίου κι αφορμών.Μοιάζει πολύ κοινότυπο,ίσως περισσότερο κι απ τη παραδοχή του καλού και του κακού,είναι όμως ένα στάδιο σκέψης που δεν έχουμε υπερβεί μαζικά στη καθημερινή ζωή μας.Η οικονομική κρίση με όλα τα δολοφονικά συμπληρώματα της,δε πρέπει να μας συσκοτίζει τη σκέψη σχετικά με τη βαθύτατη κρίση πολιτισμού και προτύπων που ουσιαστικά τη γέννησαν.Πριν χάσουμε τα λεφτά,είχαμε χάσει τη ψυχή μας.


  Κάποιος φταίει,λοιπόν..η κάποιοι.Αν αφήσουμε τους πολιτικούς και την κάθε είδους ηγεσία που απλά μας πρόδωσε ή μας "πούλησε",αν κοιτάξουμε στο καθρέφτη που πετάξαμε χρόνια πίσω νομίζοντας οτι δε θα μας ξαναχρειαστεί ποτέ,θα δούμε εμάς..τον πολίτη-καταναλωτή,μικροκομπιναδόρο,συμφεροντολόγο,βολεψάκια,αρχοντοκακομοίρη του χωριού και της πόλης.Θα δούμε τον νεοέλληνα του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ"...θα δούμε τη σύγχρονη πανούκλα..τον ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.Ναι,αυτός είσαι εσύ.Τόσο πολύ μέσος και τόσο λίγο άνθρωπος

   Ο "ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ".Η ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ Η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι ένα μέγεθος στατικό.'Οπως οτιδήποτε ανθρώπινο,παράγεται υπό ορισμένους όρους,μέσα σε κάποια πλαίσια και βεβαίως περιέχει εν σπέρματι τη καταστροφή και την αναγέννηση του τελικόυ προιόντος,αυτού του συνόλου των χαρακτηριστικών,το οποίο ονομάζουμε ιστορική περίοδο έτσι ώστε τελικά με διαφορετικές μορφές να βλέπουμε να επαναλμβάνονται τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.Ως "προιόν"όμως χρειάζεται σχεδιασμό,δυνατότητες δημιουργίας και επεξεργασίας και τη λεγόμενη "πρώτη ύλη".Στην ιστορία,πρώτη ύλη είναι οι πλειοψηφίες.Πρώτη ύλη των πλειοψηφιών είναι ο μέσος άνθρωπος. Η έννοια της "πρώτης ύλης"είναι σαφής και συγκεκριμένη.Πρόκειται για το ακατέργαστο υλικό.στο οποίο αν γίνει ο σωστός χειρισμός μπορεί τελικά να μορφοποιηθεί σε προιόν.Μια τέτοια εύπλαστη μάζα είναι οι πλειοψηφίες. Ο μέσος άνθρωπος λοιπόν, συγκροτεί πλειοψηφίες.Αυτό είναι και το βασικότερο ψυχολογικό του χαρακτηριστικό.Για να είμαστε ακριβείς, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.Είναι ο πρώτος βασικός όρος για την ύπαρξη του.Ο δεύτερος είναι η ανάγκη του να κυβερνάται. Πράγματι,ο μέσος 'ανθρωπος δεν μπορεί να διανοηθεί ότι είναι δυνατόν να πορευθεί μόνος του στο κόσμο.Θέλει να είναι ένας απ το πλήθος.Οι όροι κάτω απ τους οποίους συγκροτείται σε πλειοψηφίες δεν είναι επιλέγμενοι απ τον ίδιο,ούτε καν τους αντιλαμβάνεται.Γι αυτόν,υπάρχει μόνο ένας όρος,μια λέξη,μια ικανή και αναγκαία συνθήκη,μια σταθερή ψυχολογική εξάρτηση για τη συγκρότηση συνόλου.
   Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ.Όσο λοιπόν μεγαλύτερο είναι το σύνολο τόσο καλύτερα χάνεται μέσα στην ανωνυμία.Έτσι,το μερίδιο ευθύνης που του αντιστοιχεί μειώνεται διαρκώς,ελαχιστοποιείται και τελικά παίρνει μια σταθερή μορφή και σχεδόν μηδενική αξία.Η ΨΗΦΟΣ Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ Είναι πράγματι εκπληκτικό το πόσο φοβάται ο μέσος άνθρωπος να μείνει μόνος.Και είναι απίστευτο το πόσο εύκολα μπορεί ο οποιοσδήποτε θέλει να χειραγωγήσει τις μάζες,να το πέτυχει βασιζόμενος σ αυτό το φόβο των πλειοψηφιών.Αρκει να περάσει στο καθένα το μήνυμα "μα οι άλλοι δε θα συμφωνήσουν μαζί σου"για κ΄΄αθε φωτεινή αναλαμπή αντίρρησης και απόριψης κατεστημένων ιδεών,ώστε αμέσως ο μέσος άνθρωπος να σπεύσει,γονυπετής ψυχολογικά,να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις. Προκύπτει,βεβαίως,αβίαστα το ερώτημα.Ποιος η τι δημιουργεί στο μέσο άνθρωπο αυτό το σύνδρομο της μοναξιάς.Θεωρώ,ότι ο βασικός παράγοντας δημιουργίας του συνδρόμου είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.Γνωρίζοντας οτι δε μπορεί μόνος του να ανταπεξέλθει ψυχολογικά και συχνά και διανοητικά στις απαιτήσεις τησ ζωής,κάνει το μόνο που του μένει.ΣΥΓΚΡΟΤΕΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ.Οι πλειοψηφίες αυτές είναι διαφόρων ειδών,ανάλογα το τομέα τον οποίο αφορούν,επειδή όμως όλοι οι τομείς τελικά έχουν αντικρυσμα στη κοινωνία,θα τις συγχωνεύαμε υπό τον όρο "κοινωνική πλειοψηφία"

 ΤΑΛΩΣ (συνεχίζεται)